به گزارش "ورزش سه"، وقتی سامان قدوس در بین دو نیمه ایران و آمریکا به عنوان یار تعویضی وارد زمین شد، انگیزه زیادی داشت تا بتواند نتیجه بازی را برگرداند. او چند دقیقه بعد از ورود به زمین روی یک ضربه ایستگاهی پشت دفاع خوابید تا تاکتیک کروکدیل را به اجرا بگذارد و توپ از زیر دیوار دفاعی رد نشود.
مهم ترین صحنه برای قدوس اما در دقیقه 65 بازی اتفاق افتاد؛ او در موقعیتی مناسب در نزدیکی خط محوطه جریمه صاحب توپ شد و ضربه ای فنی و محکم را زد. ضربه قدوس با اختلافی بسیار اندک از کنار دروازه آمریکا به بیرون رفت تا یکی از بهترین فرصت های ایران برای زدن گل تساوی هدر برود.
شماره 14 ایران خودش هم باور نمی کرد که این ضربه زیبا به گل تبدیل نشده است. او بعد از هدررفتن فرصت گلزنی افسوس خورد و بغض کرد. دست های قدوس که روی زانو گذاشته شد ، به خوبی همه ناراحتی او را بعد از هدررفتن این فرصت نشان می دهد.
به نوعی می توان گفت اشک قدوس قبل از سوت پایان بازی و بعد از هدررفتن آن فرصت استثنایی در آمد. فرصتی که اگر به ثمر می نشست، نه تنها حکم صعود ایران را امضا می کرد که برای قدوس نیز شرایط خوب و ویژه ای را ایجاد می کرد.
