مطلب زیبا روز دانش آموز 13 آبان
سیزده آبان ۵۷ بود. دانشجویان و دانش آموزان، مانند روزهای پیش، در دانشگاه تهران اجتماع کرده بودند و با شعارهای توفنده و مشت های گره کرده، جنایت های رژیم منفور پهلوی را محکوم می کردند و خواهان برپایی حکومت اسلامی به رهبری امام خمینی(ره) بودند. عده ای از جوانان در کنار نرده های دانشگاه و عده ای دیگر در زمین چمن دانشگاه، علیه رژیم شعار می دادند. این وضعیت تا ظهر ادامه داشت، که ناگهان، گلوله های قساوت دژخیمان شاه، فضای پیرامون دانشگاه را در تاریکی فرو برد. بیش از شصت تن از دانش آموزان، به خاک و خون کشیده شدند. به همین مناسبت، این روز را روز دانش آموز نامیدند، تا برای همیشه چراغی فرا راه دانش آموزان عزیز کشورمان باشد و روحیه ی ظلم ستیزی و عدالت خواهی را در آنان، هماره زنده نگه دارد.
در حالی که انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) به روزهای سرنوشت سازی نزدیک می‌شد همه اقشار مردم ایران از زن و مرد و پیر و جوان، سعی در ایفا کردن نقش تاریخی خود و عمل به تکلیف الهی داشتند. در این میان دانش‌آموزان و نوجوانان شور و حال دیگری داشتند. صبح روز ۱۳ آبان ۱۳۵۷، دانش‌آموزان در حالی که مدارس را تعطیل کرده بودند، به سمت دانشگاه تهران حرکت کردند تا صدای اعتراض خود را به گوش همگان برسانند. این جوانان پر شور و خداجو، گروه گروه، داخل دانشگاه شدند و به همراه دانشجویان و گروه‌های دیگری از مردم در زمین چمن دانشگاه اجتماع کردند. مأموران، ابتدا چند گلوله گاز اشک‌آور در میان این جمعیت خروشان پرتاب کردند؛ اما، اجتماع کنندگان در حالی که به سختی نفس می‌کشیدند، صدای خود را رساتر کرده و با فریاد الله‌اکبر، لرزه بر اندام مأموران مسلح شاه افکندند.
مطلب در مورد روز دانش آموز
یوم اللّه سیزده آبان، یادآور حماسه ها، ایثارها و فداکاری های دانش آموزان عزیزمان است. این روز با شکوه بدین سبب، روز «دانش آموز» نامیده شد، تا خاطره ی فرزندان دلیر انقلاب برای همیشه جاودان بماند و درسی فراموش ناشدنی برای تمام دانش آموزان در سراسر گیتی باشد که با ابرقدرت ها و چپاول گران بین المللی به مبارزه ی بی امان بپردازند و عزت را بر زندگی ذلت بار ترجیح دهند. روز دانش آموز به همه ی مستضعفان جهان می آموزد که علیه مستکبران قیام کنند و حقوق مسلم و از دست رفته ی خویش را از چنگال استکبار و استعمار بیرون کشند. پیام روز دانش آموز به مسلمانان این است که: تنها در برابر والایی های ارجمند مکتب توحید به نماز بایستید و فقط در پیشگاه خدا به کرنش و سجود بنشینید.
امروز سيزدهم آبان است، روز من، روز تو، روز هم بستگي ما، روز گره كردن مشت ها و فرود آن بر سر استكبار. سالروز كندن سيم خاردارهاي لانه اي كه استعمار را به روح ما تنگتر مي كرد و بالارفتن از ديواري كه حصار شده بود بر عزت نفس مان.
و امروز، روزي است كه جوانان آزاده ايراني شرف و عزت و استقلال را به خود هديه دادند و از استعمارگران غرورشان را پس گرفتند. امروز روزي است كه نوجوانان ايران از جان گذشتگي و رشادتشان را به جهانيان نشان دادند و با خونشان انقلاب را تثبيت كردند و دست طمع چپاول گران را از ايران بريدند. ايران در سيزدهم آبان درخشيد و هر يك از شعشعه هاي اين درخشش يك جوان دانش آموز بود. درخششي كه هنوز ادامه دارد و از فروغ آن ايران روشن و درخشنده است.
\
دکلمه روز دانش آموز
سيزدهم آبان، تو را خوب مي شناسم . تاريخ ميهنم در اين روز تلا لويي خدايي دارد.
روزي كه سرزمينم ، مردمانم ، جوانانم از پير مريد خود جدا افتادند ، و دگر روز دانش آموزان وطنم صف به صف ، با اراده اي آهنين ، نماز عشق را به جماعت اقتدا كردند ؛روزگاري ديگر چنين روزي دانشجويانم ، به پيروي از پير خمين، ديوارهاي بلند و پوشالي استكبار را فرو ريختند و زيبنده ترين درفش شجاعت را برافراشتند.روزي كه سرزمينم ، مردمانم ، جوانانم از پير مريد خود جدا افتادند ،ديدي كه ايرانيان از پاي ننشستند و با رهبر خود تا پاي جان عهد جانانه بستند .ديدي كه ساليان دراز فراق آخر شد ، ديدي كه پير فرزانه ام مرا در اغوش كشيد و اكنون تو اي جهان، باز مي بيني؛رفته از جهان ،اگر چه آن روح خدا ليكن علم مهرش ، بر پاست هنوز و تا تاريخ مي نگارد ؛ چنين خواهد نگاشت : روح الله براي هميشه در دلهاي آزاديخواه جهان جاودانه خواهد بود.
سيزده آبان از راه مي رسد و با خود حماسه هاي جاويد آن روزها را زنده مي كند، آن روز دانش آموزان اين مرز و بوم حماسه ها آفريدند، حماسه هايي كه چون درختان تنومند قد برافراشتند و سبزي خويش را از قلبهاي سبز و مالامال از عطوفت نونهالان عاشق به عاريه گرفتند و سربلندي خود را از استقامت و پايمردي بزرگ مرداني كوچك به ارث بردند. گرامي باد ياد و خاطره آن روزه روز گریه خورشید
سيزده آبان روز فرياد بود و روز شهادت، روز مشت هاي گره كرده امت، روز فتح بود، روز خروشيدن روح هاي پاك، روز جرقه و روز آتش بود، روز فرياد و اعتراض و روز اعتصاب و تحصن بود، روز واشكفتن گل اميد و روز گريه خورشيد بود.
آن روز روز «دانش آموز» بود.
گردآوری:بخش سرگرمی بیتوته
