بعد از فراگیری تحریم های بین المللی، تکیه بر داخلی سازی قطعات در حوزه خودرو، به یکی از ضروریات این صنعت بدل شده و مورد توجه و تاکید وزارت صمت و خودروسازان قرار گرفته است. تجربه چند سال اخیر نشان داد که وابستگی صرف به واردات قطعه شرایطی را ایجاد می کند که در صورت قطع روابط با کشورهای صاحب صنعت و تولید کننده قطعه، صنعت خودروسازی به شدت آسیب می بیند مانند آنچه برای روسیه در ارتباط با چالش هایش با غرب رخ داده است.
محمدرضا نجفی منش، دبیر انجمن سازندگان قطعات خودرو، ضمن اشاره به توانایی قطعه سازان داخلی در تولید قطعات وارداتی، توضیح می دهد که صنعت خودروی ایران در چه شرایطی می تواند خود را به عنوان قدرت منطقه ای تعریف کرده و قطعات مازاد نیاز خود را صادر کند.
نمایش قدرت قطعه سازان داخلی در نمایشگاه اخیر
محدرضا نجفی منش در ابتدا به نمایشگاه اخیر قطعه سازان در تهران اشاره کرد و گفت:« حداکثری کردن داخلی سازی به شرط اقتصادی بودن و دارا بودن کیفیت قابل قبول، هدف وزارت خانه، انجمن قطعه سازان، خودروسازان و قطعه سازان داخلی است. نمایشگاه اخیر قطعه سازان خودرو در تهران نشان داد که تحقق این هدف با توجه به توان بالای قطعه سازان ما دور از انتظار نیست. در این نمایشگاه ما شاهد ارائه کالاهایی بودیم که پیشتر از طریق واردات تامین می شد.
به عنوان مثال، تسمه تایم و یا قطعات ایربگ، داخلی سازی شده و مقرر است که میکروچیپ ها و بسیاری از قطعات دیگر نیز داخلی سازی شوند. بنابراین، در صورت وجود عزم و اراده، رسیدن به 90 درصد داخلی سازی قطعه، هدف دور از دسترسی نیست؛که اگر این اتفاق بیفتد، صنعت خودروی ما هرگز در برابر تحریم ها آسیب پذیر نخواهد شد.»
وی ادامه داد:«ممنوعیت واردات قطعاتی که در داخل با بهترین کیفیت و حجم مناسب تولید می شوند می تواند انگیزه خوبی برای قطعه ساز داخلی و حمایت از او باشد. توان ما در تولید برخی قطعات مانند لنت ترمز با وجود 84 شرکت تولید کننده، حتی بیشتر از نیاز بازار داخلی است، بنابراین وارد کردن این قطعاتی از این دست، ضرورتی ندارد.»
تلاش برای در اختیار گرفتن بازارهای منطقه
محمدرضا نجفی منش در خصوص امکان سرمایه گذاری تولید قطعه در منطقه و دست یابی به بازار فروش کشورهای دیگر گفت:«خوشبختانه صنعت خودرو به سمت آسیایی شدن پیش می رود و کشورهای آسیایی در حوزه خودرو حرفی برای گفتن دارند.
کشور ما نیز در حال حاضر هم با اوراسیا در ارتباط است، هم با قرارداد شانگهای گوشه چشمی با بازار چین دارد و هم در صدد استفاده از بازار روسیه است که این بازار می تواند فرصت خوبی را در اختیار صنعت خودرو و قطعه سازی ما قرار دهد.
در همین رابطه، ترکیه هم می تواند شریک خوبی برای ما باشد یعنی می توانیم با همکاری ترکیه، بازارهای خوبی برای ارائه تولیدات صنعت خودرو خود بیابیم. در این راستا اقداماتی هم انجام شده و قرار است به زودی هیاتی برای انعقاد قراردادهای مشترک راهی ترکیه شود. بنابراین، صنعت خودروی ما می بایست ضمن غافل نشدن از ظرفیت های بازار غرب، خود را به عنوان یکی از قدرت های خودرو و قطعه در منطقه تعریف کند.»
پیشنهادات اصلاحی انجمن قطعه سازان
محمدرضا نجفی منش در ادامه به ضرورت اصلاح قوانین و رویه ها در حوزه خودروسازای و فراهم کردن بسترهای سوددهی بیشتر این صنعت اشاره کرد و گفت:«بی تردید، صنعت خودروی ما زمانی می تواند در منطقه ایفای نقش کند که از حیث داخلی با مشکلات متعدد و زیان انباشته مواجه نباشد؛ در این رابطه، ما چند پیشنهاد به وزارت صمت و وزارت اقتصاد و دارایی ارائه کرده ایم که حداقل در مقام حرف، این پیشنهادات را پذیرفته اند. پیشنهاد اول واگذاری مدیریت خودروسازی ها به بخش غیردولتی است؛ یعنی دولت به اندازه سهامی که در خودروسازی ها دارد، در اداره آنها مداخله کند و تنها یک عضو از هئیت مدیره باشد.
صرف نظر کردن دولت از قیمت گذاری اقدام عاجل بعدی است زیرا دلیل اصلی زیان ده شدن خودروسازی ها همین دستوری بودن قیمت هاست.
از آنجا که اصلاح قیمت ها بی شک با واکنش منفی جامعه مواجهه خواهد شد، این سیاست می بایست از طریق بورس انجام شود. به این دلیل که بورس قانون مند است و اگر کالایی در بورس کالا عرضه و قیمت گذاری شود، اعتراضی به دنبال نخواهد داشت.»
