به گزارش "ورزش سه"، سال‌ها، ماه‌ها، هفته‌ها، روزها، ساعت‌ها، دقایق و ثانیه‌ها را برای رسیدن به جام جهانی قطر شمارش کردیم، اما آنچه در تاریخ ایران از این رقابت ثبت شد چیزی نبود که انتظارش را می‌کشیدیم. تیم ملی با تجربه سنگین‌ترین باخت رقابت‌های جام جهانی مقابل انگلیس کارش را آغاز کرد و اگرچه بازگشتی دراماتیک مقابل ولز داشت، اما در دیدار سوم که با یک تساوی هم می‌شد برای اولین مرتبه به مرحله حذفی رسید این شاگردان برهالتر بودند که فوتبال بهتری بازی کردند و دو سه موقعیتی که در نیمه دوم ایجاد شد برای تغییر نتیجه و تاریخ‌سازی کافی نبود. اینگونه شد که قصه جام جهانی قطر هم مثل 5 جام جهانی گذشته با حذف در مرحله گروهی خاتمه پیدا کند.
تیم ملی یک روز پس از ناکامی در گروه دوم مسابقات جام جهانی ساعت 10 شب گذشته (چهارشنبه 9 آذرماه 1401) به ایران بازگشت و چند خبرنگاری که از رسانه‌های مختلف خودشان را از هیاهوی مقابل در CIP به داخل رسانده بودند، با ناراحتی که گاهی عصبانیت هم چاشنی آن می‌شد، دوست داشتند کارلوس کی‌روش به عنوان نفر اول کادر فنی به ابهامات و سوالات آنها پاسخ بدهد. در عمل اما شرایط طور دیگری رقم خورد.
پس از پیاده شدن اعضای تیم ملی از پرواز چارتری که می‌شد آن را از پشت شیشه‌های سالن CIP دید، وزیر ورزش لحظاتی بعد مشغول مصاحبه با خبرنگار صدا و سیما شد؛ حرف‌هایی که با روی خوش حمید سجادی چندین مرتبه دیگر هم تکرار شد و وزیر ورزش با طمانینه به سوالات مختلف پاسخ داد. مهم‌ترین نکته گفتگوی وزیر ورزش در این چند مصاحبه حمایت از ادامه حضور کی‌روش برای جام ملت‌ها و تصمیم نهایی فدراسیون درباره این مربی بود.
جذاب‌ترین بخش استقبال از ملی‌پوشان جایی بود که آنها به همراه سایر اعضای کادر فنی وارد سالن CIP شدند. کی‌روش با صورتی خندان و پرنشاط جلوتر از همه دیده شد و دوربین‌ها و توجه خبرنگاران و عکاسان را معطوف به خود کرد. پس از او بازیکنان یکی یکی با سرهای پائین و صورت‌های در هم کشیده انگار که نای راه رفتن نداشته باشند، ظاهر شدند. در میان آنها میلاد محمدی و ابوالفضل جلالی که لنگ می‌زدند نوع راه رفتن‌شان بیشتر توجهات را جلب کرد. در شرایطی که آنها به قسمت ویژه‌ای هدایت شدند تا پذیرایی بشوند و خبرنگاران با خیال راحت امیدوار به مصاحبه با تک تک آنها بودند، به یکباره تصمیم کی‌روش که در کنار سردار آزمون نشسته بود عوض شد و همگی به سرعت به سمت در خروج حرکت کردند.
تلاش سراسیمه و عجولانه‌ای برای مصاحبه با بازیکنان از سوی خبرنگاران شروع شد. در حالی که بخش عمده خبرنگاران مرتضی پورعلی‌گنجی را برای انجام مصاحبه دوره کرده بودند، برای صحبت با وحید امیری تلاش کردم ولی او که سرش را به ندرت بالا می‌آورد چندین مرتبه به درخواستم پاسخ منفی داد و از کنار پورعلی‌گنجی که گرم مصاحبه شده بود رد شد و رفت.
پاسخ ابوالفضل جلالی هم به درخواست مصاحبه همین بود. با این حال حسین حسینی با وعده اینکه در آینده صحبت خواهد کرد به شکلی دیگری از انجام مصاحبه فرار کرد. نفر بعدی که سراغ او رفتم علی قلی‌زاده بود که در حالی که تلاش می‌کرد از پشت مرتضی پورعلی‌گنجی رد بشود چند کلمه‌ای صحبت کرد و از مردم بابت نتایج به دست آمده عذرخواهی کرد.
نفر بعدی سردار بود که در یک قدمی مرتضی پورعلی گنجی (در حال انجام مصاحبه) به انجام مصاحبه پاسخ مثبت داد. او که مانند سایر ملی‌پوشان حال و احوال خوشی نداشت که چه بسا ناراحت‌تر از هم‌تیمی‌هایش هم به نظر می‌رسید در گفتگوی کوتاه خود از شرایط دشواری که در قطر پشت سر گذاشته بود. نکته دیگر حرف‌های او در واکنش به سوالی بود که درباره آینده کی‌روش از او پرسیده شد و مهاجم بایرلوزکوزن با پاسخی ایهام‌برانگیز گفت:«نه بابا. خودم اوکی‌اش می‌کنم بمونه.» از این دو جمله تفسیرهای زیادی انجام شده و برخی معتقدند که او ممکن است در کنایه به حواشی چند ماه اخیر تیم ملی این پاسخ را داده باشد.
پس از پایان مصاحبه پورعلی‌گنجی که ادامه همکاری با کی‌روش مهم‌ترین بخش گفتگویش بود، خبرنگاران از کارلوس کی‌روش که به مقابل در آسانسور رسیده بود خواستند با آنها حرف بزند و از دلایل ناکامی تیم ملی در قطر بگوید. سرمربی پرتغالی تیم ملی که همچنان صورت خندانش را حفظ کرده بود پس از رسیدن آرین قاسمی شروع به حرف زدن کرد و پیش از هر چیزی بار دیگر به رویایی اشاره کرد که تیم ملی نتوانست به آن برسد. او البته پس از اینکه بار دیگر تاکید کرد که باید به خاطر نمایش تیم ملی به بازیکنانش افتخار شود، پاسخ به سوال مهمی درباره آینده حضورش در تیم ملی و شایعاتی که درباره استعفایش شنیده می‌شود را بی‌جواب گذاشت. کی‌روش سپس به سایر اعضای تیم ملی اضافه شد که در حال طی کردن مسیر سالن CIP تا اتوبوس تیم ملی بودند که از سوی جمعیتی 200، 300 نفره احاطه شده بود.
جمیعتی که برای حمایت از تیم ملی آمده بودند با پشت سر گذاشتن نگهبان‌های CIP خودشان را به در اصلی رسانده بودند، ولی به هر ترتیبی که بود بازیکنان با کمک نیروهای ویژه از میان آنها عبور کردند و به اتوبوس رساندند.
ساعت به نزدیکی‌های 12 شب رسیده بود. اتوبوسی که برای بردن اعضای تیم ملی به فرودگاه امام آمده بود (شب گذشته برای بردن ملی‌پوشان از فرودگاه خبری از اتوبوس ویژه تیم ملی نشد) از میان جمعیت عبور کرد و عازم تهران شد تا یکی از خاص‌ترین و عجیب‌ترین بازگشت‌های تاریخ فوتبال ایران از رقابت‌های جام جهانی ثبت شود؛ جایی که اگرچه کی‌روش تا لحظه آخری که دیده شد چهره شاداب و خندانش را حفظ کرد، اما شرایط هیچ شباهتی به بازگشت او به ایران پس از جام جهانی 2018 روسیه نداشت.
