۲ دسامبر ۱۹۹۵، ناسا رصدخانه خورشیدی و هورسپهری یا اختصاراً سوهو را به فضا پرتاب کرد.
سوهو یک فضاپیمای ساخته‌شده توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا است که به‌منظور پژوهش خورشید طراحی شد.
این ماهواره با موشک لاکهید مارتین اطلس ۲ تا فاصله ۱۵۰ میلیون کیلومتری خورشید حرکت کرد و اکنون بیش از ۲۵ سال است که به فعالیت خود ادامه می‌دهد. با وجود اینکه ماموریت سوهو دو ساله بود، پتانسیل بالای آن باعث شد ماموریتش بارها تمدید شود.
هدف این فضاپیما که دارای ۱۲ ابزار بود، جمع‌آوری اطلاعاتی درباره جو خورشید، نوسانات خورشیدی و چگونگی شکل‌گیری خورشید بود. این ماهواره به عنوان ابزاری قدرتمند در کشف دنباله‌دارها نیز به‌کار گرفته می‌شود. هرچند برای این منظور طراحی نشده‌است.
مأموریت این ماهواره به دانشمندان در درک عملکرد خورشید و انرژی که به زمین می‌بخشد، کمک کرد. سوهو جریانات پیچیده گازی در زیر سطح قابل رؤیت خورشید را شناسایی کرد و تغییرات میدان‌های مغناطیسی خورشید را ردیابی کرد.
این رصدخانه تصاویری از منطقه همرفتی یک ستاره و ساختار لکه‌های خورشیدی که زیر سطح ستاره منظومه شمسی قرار دارند، ثبت کرد.
دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌ها از دما، ساختار، چرخش‌های درونی و جریان‌های گازی درون خورشید نیز توسط این ماهواره ثبت شده است.
پدیده‌های خورشیدی جدید مانند امواج تاجی و گردبادهای خورشیدی توسط سوهو کشف شده‌اند.
علاوه بر دستاوردهای علمی، این رصدخانه درک ما از بحث آب‌وهوای فضایی را افزایش داد و به پیش‌بینی‌های تغییر وضعیت‌هایی که در منظومه شمسی رخ می‌دهند، کمک شایانی کرد.
