به گزارش همشهری آنلاین به نقل از روزنامه جام جم، صاحبخانههایی هستند که این روزها اجاره را با دلار یا یورو می خواهند میخواهیم دست چند نفر را از راه دور ببوسیم، دست آن صاحبخانه عزیز حوالی میدان خراسان را که چند روز پیش به مستاجرش گفت مگر در و دیوار خانه را خوردهای که من اجاره را زیاد کنم یا دست آن صاحبخانه چشم و دل سیر با انصاف در شهرآرا را که اصلا به مستاجرش زنگ نزده تا حرف تمدید قرارداد و احیانا افزایش کرایه را پیش بکشد، به این هوا که دل مستاجرش نلرزد. آن دست، بوسیدن دارد که متعلق است به صاحبخانهای در خیابان جویبار نارمک که مستاجرش تازگیها صاحب فرزند شده و او به پاقدم این نوزاد عزیز ۵۰۰ هزار تومان از اجاره کم کرده تا این پول بخورد به زخم شیرخشک و پوشک و لباس و هزار جور خرج دیگر که بچه با خودش میآورد. درود به شما که ما ردتان را یافتیم و درود به آدمهایی مثل شما که گمنامند، به آنهایی که منتظر مصوبه ستاد کرونا برای تعیین سقف اجاره بها نماندهاند و سقف را خودشان تعیین کردهاند، آن هم با متر وجدان و اخلاق.
۱۰ روز است ستاد ملی مقابله با کرونا برای جلوگیری از انتشار ویروس و با این هدف که با هر اثاثکشی، ویروس از این محل به آن محل جابه جا نشود و در ضمن در این اوضاع تنگ اقتصاد، درد مستاجران مضاعف نشود، اعلام کرده قرارداد خانههای اجارهای که تمدید میشود حداکثر باید ۲۵درصد بالا برود، یعنی ته ته اش، خانه پرش.
۱۰ روز است اما عدهای به این مصوبه خندیدهاند، یا نخندیدهاند بلکه پشت چشم برایش نازک کردهاند و محلش نگذاشتهاند، انگار که نیست، انگار که ستاد از برای خودش حرفی زده و بی جهت پا در کفش مردم کرده است. از بازار اجاره مسکن این روزها خبرهای بدی میرسد، آنقدر بد که سقف ۲۵درصدی دولت در تهران حسابی دارد زیر چکمه های اخبار له میشود.
ماجرای تمدید قراردادهای اجاره، ماجرای دلهره مستاجران برای شنیدن رقمهای جدید، ابداعات عجیب و غریب برخی صاحبخانهها و بالاخره تسلیم شدن خیلیها در برابر برخی زیاده خواهیها چیزی است که دنبالش کردهایم، یک داستان واقعی پر آب چشم.
در نارمک، هفت تیر، پیروزی، تهرانپارس، معلم، چیتگر، پاسداران، اکباتان، پونک، قنات کوثر، هنگام، نیاوران، هروی، حتی رودهن و پردیس این روزها در بر یک پاشنه می چرخد.
بنگاههای املاک تهران و حومه خودشان کلافه اند، کلافگی مستاجران را هم دیده اند، به صاحبخانهها نیز تا جایی که دست شان رسیده تذکر داده اند ولی سقف ۲۵درصدی افزایش اجاره خانه در۱۳ محله تهران و رودهن و پردیس که برای تهرانیها، حومه حساب می شود نه تابع این سقف، که تابع سقفی است که صاحبان املاک خودشان تعریف میکنند؛ مثل همیشه.
مشاور املاک در نارمک دفترش را ورق می زند و به یک آپارتمان ۸۵ متری می رسد. قیمت پارسالش ۵۰ میلیون تومان پیش و دومیلیون و ۳۰۰ هزار تومان اجاره بوده ولی دو روز پیش صاحبخانه قیمت گذاشته ۱۰۰ میلیون تومان پیش و سه میلیون و ۸۰۰ هزار تومان اجاره.
دفتر مشاور دوباره ورق می خورد و می رسد به یک واحد ۱۲۰ متری که سال پیش ۲۰۰ میلیون تومان رهن بود و ۲.۵ میلیون تومان اجاره که صاحبخانه امسال ۴۸۰ میلیون تومان پول پیش خواسته است.
فایلی در رایانه بنگاه محله هروی باز می شود و مشاور املاک می رسد به آپارتمانی که اطلاعاتش سه روز پیش به روز شده. قیمت این آپارتمان سال پیش ۱۰۰ میلیون تومان پیش و دو میلیون تومان نقد بوده که امسال ۱۰۰ میلیون سرجایش مانده اما اجاره شده است ماهی چهار میلیون تومان.
در سه راه یاسر نیاوران، یکی از گران ترین نقاط تهران که قیمت هایش همیشه سرسام آور بوده یک آپارتمان۱۵۰ متری را که سال قبل با ۲۵۰ میلیون تومان ودیعه و ماهی چهارمیلیون تومان اجاره داده اند امسال صاحبخانه برایش۳۵۰ میلیون تومان پیش و ماهی شش میلیون تومان اجاره خواسته و همین باعث چالش میان او و مستاجر شده است.
صاحبخانه ای در تهرانپارس همین دیروز از مستاجرش خواسته ۶۰ میلیون تومان روی پول پیش بگذارد و اجاره را ۵۰۰ هزارتومان زیاد کند تا آنچه که مستاجر می دهد صد میلیون تومان پیش بعلاوه ۳.۵ میلیون تومان اجاره بشود.
یک آپارتمان۵۰ متری در محله معلم را گذاشته اند صد میلیون تومان با سه میلیون تومان اجاره که ودیعه اش نسبت به پارسال ۳۰میلیون تومان و اجاره اش یک میلیون و۲۰۰هزار تومان بیشتر است. در چیتگر آپارتمانی نقلی است که صد میلیون تومان پول پیش و یک میلیون تومان اجاره اش را زیاد کرده اند و در اکباتان، آپارتمانی۶۰ متری است که پول پیش اش ۲۵۰ میلیون تومان و اجاره اش ۲.۵میلیون تومان است که هر دو نسبت به پارسال بیش از ۶۰درصد بالا رفته است.
صاحبخانه ای که در پونک ۴۰ میلیون تومان روی پول پیش و یک میلیون تومان روی اجاره گذاشته، صاحبخانه ای که درخیابان هنگام اجاره دو میلیون تومانی را سه میلیون کرده و صاحبخانه ای که در قنات کوثر ۳۰میلیون روی مبلغ رهن و۵۰۰ هزارتومان روی مبلغ اجاره گذاشته و هیچ کدام نیز به تذکر بنگاهی ها توجه نکرده اند همه این کارها را درست بعد از مصوبه ستاد کرونا و تعیین سقف ۲۵درصدی کرده اند.
ماجرای برخی بی انصافی ها در اجاره دادن املاک، داستان دندان گردی برخی صاحبخانه ها در این اوضاع بد کرونایی و حکایت مستاجرانی که زیر این همه فشار مستاصل شده اند و دست شان به جایی بند نیست، اما با برخی خواسته های عجیب وغریب صاحبخانه ها تکمیل می شود.
صاحبخانه ای در خیابان پیروزی تهران در هفته ای که گذشت و دقیقا روزهای بعد از مصوبه ستاد کرونا بود سه بار با مستاجرش تماس گرفت. بار اول ۶۰۰ هزارتومان گذاشت روی اجاره، دو روز بعد این مبلغ را کرد یک میلیون تومان و دیروز یک کلام گفت اجاره باید ۱.۵میلیون تومان زیاد شود.
طرفه تر از این اقدام اما شگرد صاحبخانه ای در خیابان شریعتی است که اجاره را صددرصد بالا برده، ولی از مستاجرش خواسته تاریخ تمدید اجاره نامه را برای قبل از ماه تیر بنویسند با این هدف که اگر مستاجر خواست به شورای حل اختلاف برود، اگر روزی دلش خواست شکایتی تنظیم کند و اگر زمانی به پشت گرمی مصوبه ستاد کرونا خواست اجاره را فقط ۲۵درصد بالا ببرد و زیربار ۷۵درصد بقیه نرود، هیچ مدرکی نداشته باشد.
تیزترین دندان طمعی که ما توانستیم پیدا کنیم، اما مربوط است به یک صاحبخانه در خیابان مفتح تهران در یک محله عمدتا تجاری که البته در مرکز شهر بودن و دسترسی هایش مزیت خوبی است. مستاجر یکی از خانه های این خیابان به ما می گوید ۲۰۰ میلیون تومان پول پیش داده و هر ماه ۱.۵ میلیون تومان اجاره می دهد، ولی حالا که باید قرارداد را تمدید کند صاحبخانه ۱۵۰ میلیون تومان پول پیش اضافه خواسته بعلاوه ۱.۵ میلیون تومان اجاره بیشتر که مستاجر بینوا باید به یورو یا دلار بپردازد. صاحبخانه برایش مهم نیست ارز چقدر نوسان دارد و مستاجر چطور هر ماه باید هول و ولای خرید ارز داشته باشد؛ او یک کلام است و فقط ارز می خواهد.
مصوبه ستاد ملی کرونا می گوید خواستن عذر مستاجر به گناه نداشتن پول بیشتر ممنوع، همچنین می گوید افزایش اجاره فقط تا سقف تعیین شده، همین طور می گوید مستاجر تنگدست بدون هراس باید در همان خانه ای که هست بماند و از جایش جم نخورد تا سه ماه بعد از پایان کرونا و سفید شدن اوضاع.
مصوبه اینها را می گوید، ولی فقط میگوید و خبری از نظارت نیست. پیگیریهای ما نشان میدهد در برخی نقاط، درست در روزهای پس از این مصوبه، صاحبخانه هایی بوده اند که توانستهاند حکم تخلیه بگیرند، آپارتمان شان را خالی کنند و دنبال مستاجر جدید با نرخ دلخواه باشند. مشاور املاکی در رودهن که به ما اطلاعات می داد، گفت در این هفته یک نفر اثاث مستاجرش را بیرون ریخت و این خانواده حالا با اسباب و اثاثیه شان آواره این کنج و آن کنج است. او می گوید در رودهن صاحبخانه ها زیاد حکم تخلیه می گیرند که چندتایی اش را خود او شاهد بوده و درهمین چند روزه اتفاق افتاده است. پوزخند برخی صاحبخانهها به سقف دولتی افزایش اجاره خانه آن قدر جدی است که باید گفت طنزتلخ این روزهاست، به قدری تلخ که دست مستاجران را در پوست گردو گذاشته و از مصوبه ستاد یک تماشاچی ساخته.