تلسکوپ فضایی جیمز وب به تازگی جزئیات زیادی را به یکی از نمادین‌ترین تصاویر فضایی تمام دوران‌ها افزوده است.
به نقل از وب سایت آژانس فضایی اروپا، این مهد ستاره‌ای که ستون‌های آفرینش نام دارد، منطقه‌ای کوچک در سحابی "مسیه ۱۶" (M ۱۶) است که با نام سحابی عقاب نیز شناخته می‌شود و در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. همچنین به لطف تصویر تلسکوپ فضایی هابل در سال ۱۹۹۵، این تصویر به یکی از ماندگارترین تصاویر از اعماق فضا تبدیل شده و روی دیوار اتاق خواب صد‌ها تا هزاران نوجوان نصب شده است.
تصویری که هابل از این مهدستاره‌ای ثبت کرده در روز اول آوریل سال ۱۹۹۵ با تلسکوپ فضایی هابل و دوربین میدان باز ۲ ثبت شده است. این تصویر از ادغام سه تصویر جداگانه در سه طیف نور متفاوت که ناشی از انتشار اتم‌های گوناگون بود، تشکیل شده است. رنگ قرمز نشان از انتشار اتم‌های گوگرد منفرد یونیزه شده دارد. رنگ سبز انتشار هیدروژن را نشان می‌دهد و رنگ آبی از اتم‌های اکسیژن دوبار یونیزه شده ساطع می‌شود.
تلسکوپ فضایی جیمز وب با ترکیب تصاویری که پیش از این توسط دو دوربین جداگانه‌ی این تلسکوپ ثبت و منتشر شده بود، جزئیات بیشتری را به این تصویر اضافه کرده است. دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) و ابزار مادون قرمز میانی (MIRI) وب برای ثبت این تصویر به کار گرفته شدند.
مجموعه‌ی زیادی از ستاره‌ها اکنون در سراسر صحنه پخش شده‌اند. ستارگان عمدتاً به لطف دوربین مادون قرمز نزدیک در طیف مادون قرمز دیده می‌شوند. در این طیف نوری، هزاران ستاره‌ی تازه تشکیل شده دیده می‌شوند که کره‌های نارنجی رنگ روشنی درست بیرون از ستون‌های غبارآلود تشکیل می‌دهند.
در نور مادون قرمز متوسط، گرد و غبار به طور کامل به نمایش در می‌آیند. ابزار مادون قرمز میانی، لایه‌های غبار نارنجی پراکنده را به نمایش می‌گذارد که بخش بالایی تصویر را می‌پوشانند. متراکم‌ترین مناطق غبار به رنگ نیلی دیده می‌شوند و دید ما را از فعالیت‌های درون ستون‌های متراکم مسدود می‌کنند.
گرد و غبار همچنین ستون‌های مخروطی شکلی را تشکیل می‌دهند که نام تصویر از روی آن‌ها برگزیده شده است. اگرچه در این تصویر آن‌ها شباهت کمتری به ستون‌ها دارند و بیشتر شبیه به حیوانات در حال پریدن هستند.
تخمین زده می‌شود که این ستاره‌های جوان تنها چند صد هزار سال سن داشته باشند و تا میلیون‌ها سال به شکل گیری خود ادامه دهند.
تلسکوپ فضایی جیمز وب در روز چهارم دی سال ۱۴۰۰ به فضا پرتاب شد. این تلسکوپ پس از گذشت یک ماه به مقصد خود در نقطه لاگرانژ ۲ رسید. لاگرانژ ۲ مکانی ایده‌آل برای یک تلسکوپ مادون قرمز است. در نقطه لاگرانژ ۲، خورشید و زمین همیشه در یک طرف فضا قرار دارند و بنابراین "جیمز وب" می‌تواند تجهیزات نوری و ابزار خود را همیشه پشت به خورشید و در سایه نگه دارد.
این تلسکوپ فضایی پیشرفته مدتی را صرف راه‌اندازی تجهیزات خود کرد و اولین تصاویر را در روز‌های ۲۱ و ۲۲ تیر ۱۴۰۱ منتشر کرد.
