ماجرای انتخاب دستیار ایرانی کی‌روش از طرح طولانی‌مدت اسم جواد نکونام آغاز شد و نهایتا در موقعیتی اضطراری و در فاصله‌ای کوتاه تا آغاز مسابقات، به معرفی مارکار آقاجانیان انجامید. بدیهی است که مارکار نازنین را دوست داریم اما پرسش اینجاست که چنین انتخابی چقدر فنی و سودمند بود و به چه کار آمد؟ دوره قبلی حضور کی‌روش در ایران هم مارکار برای مدت طولانی دستیار او بود اما به‌نظر می‌رسید حضورش صرفا جنبه «نمایشی» دارد و کارلوس درصدد است وانمود کند به ایرانی‌ها هم میدان می‌دهد. این فرضیه در دوره جدید و با توجه به شکل انتخاب آقاجانیان تشدید هم شد.
خب واقعا او در این مجال اندک چه می‌توانست بکند و اصلا آیا کسی حاضر است بخشی از کمک‌های این مربی به کی‌روش را مطرح کند یا نه؟ در هر صورت مربی پرتغالی بدون تعیین تکلیف از ایران رفت و به این ترتیب آینده مارکار هم در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. کسی که دوره قبلی بعد از سال‌ها فعالیت کنار کی‌روش نتوانست شغل مهم و جدید دیگری در فوتبال کشور به‌دست بیاورد، احتمالا این بار هم به خانه بازخواهد گشت و آرزو می‌کند کی‌روش برای سومین بار سرمربی تیم ملی شود!
