به گزارش خبرگزاری فارس از لارستان، باز هم روز دانشجو شد و فرصتی برای گفتن از آن ضمیرهای بیدار نشسته در پشت نیمکت های معرفت، آنان که وصفشان را شهید بهشتی در یک جمله زیبا به نمایش گذاشته است: «دانشجو مؤذن جامعه است، اگر خواب بماند نماز امت قضا می شود».
دانشجو در پیِ یافتن و رهسپار شدن است، قشری که هم آینده ساز است و هم آینده برای اوست، او در یک هیبت انسانی رهسپار میدان علم آموزی می شود اما محدود به یک دفتر، قلم، نمره و تصوری از شغل آینده نخواهد بود.
دانشجو در ورای آرزوهای مهندس شدن، دکتر شدن، معلم شدن و... صاحب یک رسالت عظیم است، رسالتِ سربلندی ایران.
میخک‌های قرمز
او میدان دار عرصه آگاهی است، این را تاریخ خوب به یاد دارد، آن روزهایی که دانشجویان که در گذران تاریخ در خفقان و مصیبت سینه ستبر کردند و نهیبی زدند بر سر استعمار و سرودند برای سربلندی ایران؛ از مصطفی، احمد و منصور که به سان میخک های قرمز بر زمین ریختند و جاودان شدند در کرانه ایران و تکرار هرباره ۱۶ آذر.
آری دانشجو بیدار است و با بانگ رسا بر پهنه های زمین و زمان فریاد استکبار‌تیزی‌اش را سر می دهد تا به گوش امت برسد. دانشجو جریان ساز است و حماسه ساز برای وطن.
ستاره‌های علم و اعتلای ایران
دانشجویان ستاره های علم در آسمان درخشان ایران و انقلاب هستند، در طول بیش از 69 سال دانشجو از پیکره زمین برخاسته برای رسیدن و رساندن به حیات طیبه.
این وجدان بیدار جامعه هرگز در برابر استکبار سر خم نکرد حتی به بهای خونی که از او بر زمین ریخته شد. حدیث استقامتش سرو را به سر خَم کردن و تعظیم وا داشته است.
از همان روزی که در سال 1332 در برابر نفوذ استکبارِ روباه پیر سینه سپر کرد و سینه اش مالامالِ گلوله شد تا امروز که باز هم در برابر خدعه و فریب آن استعمارگرانِ نام آشنا، نام افسر جنگ نرم را یدک می کشد.
۶۹ سال است که دانشجو برای ایرانِ مستقل و سربلند سینه سپر کرده است، در لابلای تاریخ قصه این گوش های شنوا و چشم های بیدار همیشه تکرار می شود تا جامعه بداند پرچم به دست دانشجوست و حدیث سرو باز هم تکرار می شود.
از آن روزی که دانشجویانمان در سال 1332 در برابر ردِ استکبارِ نهادینه شده در گامهای نیکسون سینه سپر کردند و دست رد زدند بر هرچه وابستگی به بریتانیا و کیسه های دلار تا امروز که در پهنه1401 هنوز هم فریادهای استکبار ستیزانه از فراز دانشگاه ها به بانگ بلند در جریان است، شانزده آذر روز حماسه است، حماسه نفی استکبار و استعمار، حماسه آگاهی ذهن های جویای دانش و قصیده عزت و ظلم ستیزی و بیداری دانشگاه.
حیات در شیار انگشت های دانشجو جاری است، همانها که با عزم راسخشان طومار جهل را در هم می پیچند و نقطه پایان می گذارند بر هر چه فریب و گمراهی و نادانی است.
مؤذن جامعه
شهید بهشتی دانشجو را به عنوان مؤذن جامعه تعبیر می کند، تعبیری که عمیق است و باید ریشه اش را پی گرفت که نفش مؤذن چیست و چرا دانشجو عهده دار آن است؟! اگر مؤذن نباشد بانگ نماز به گوش نمی رسد و اگر دانشجو نباشد ندای آگاهی در جامعه طنین انداز نخواهد شد.
همانگونه که هیچ‌گاه نماز قضا نمی‌تواند جای نماز اول وقت را بگیرد، اگر جامعه‌ای در زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بصیرت لازم را نداشته باشد، در بزنگاه‌های تاریخی دچار غفلت خواهد شد.
امروز دانشجوی بابصیرت قدرت تحلیل و تصمیم گیری درست در بزنگاه‌های مهم را خواهد داشت و می تواند با همراه سازی جامعه، زمینه را برای تشکیل دولت اسلامی، جامعه اسلامی و در نهایت تمدن نوین اسلامی فراهم کند.
روزت مبارک، رسالتت پابرجا
دانشجوی سربلند وطنم، فرهیخته پا در رکاب اعتلای ایران، پرچم دار میدانِ آگاهی؛ دیروز، امروز، فردا، همه روزها به نام توست، وقتی در صفحه به صفحه تاریخ، بر قله‌های سربلندی ایستاده‌ای. روزهایت بهاری و روزگارت تازه و پرموفقیت.
پایان پیام/ع
