در فاصله هفتصد سال نوری از زمین به سمت صورت فلکی دلو، ستاره‌ای شبیه به خورشید ما در حال گذران آخرین نفس‌های خود است.
ستاره‌ای در حال مرگ، «سحابی مارپیچ یا هلیکس» (NGC 7293) را در چند هزار سال گذشته ایجاد کرده است. سحابی هلیکس (Helix Nebula) که به «سحابی چشم خدا» معروف است در سال ۱۸۲۴ کشف شد. این سحابی یک نمونه به‌خوبی مطالعه‌شده از یک سحابی سیاره‌‌نما و سوژه‌ای برای مطالعه مراحل نهایی تکامل ستاره‌ای است.
جزئیات وسوسه‌انگیز هلیکس، از جمله ناحیه درخشان درونی آن با وسعت حدود ۳ سال نوری با ترکیب داده‌های تصویر، نواری باریک از خطوط طیف هیدروژن به رنگ قرمز و اتم‌های اکسیژن در رنگ‌های سبز-آبی را نشان می‌دهد.
نقطه سفیدرنگ و درخشان در مرکز مارپیچ، ستاره داغ و مرکزی سحابی سیاره‌ای هلیکس است. هلیکس در نگاه اول یک سحابی ساده به‌نظر می‌رسد، اما گول ظاهرش را نخورید. بعد از مطالعات نجومی، اخترفیزیکدانان به هندسه پیچیده سحابی هلیکس پی بردند.
