یک‌پزشک: بعضی از هنرمندها واقعا آدم را شگفت‌زده می‌کنند، پشتکار و دقت و نازک‌اندیشی آنها واقعا تحسین‌برانگیز است.
به تازگی در اینترنت دو مورد از این دست، دیدم که بد ندیدم در یک پست با شما به اشتراک بگذارم.
مورد اول مربوط می‌شود به یک هنرمند انگلیسی به نام «سیمون بک» که آثارش را روی برف ایجاد می‌کند، منظورم یک مجسمه برفی یا یخی نیست، او با راه رفتن روی یک زمین برفی بزرگ، با رد پایش یک شکل هندسی بسیار بزرگ و زیبا درست می‌کند.
یعنی به این شکل:
چیزی که آدم را کنجکاو می‌کند، این است که او چطور حساب گام‌هایش را دارد و می‌تواند بدون اینکه چشم‌اندازی کامل از همه سطح داشته باشد، اثری درست کند که اینقدر قرینه باشد.
یک هنرمند مثلا در هنگام کشیدن نقاشی، از نزدیک همه قسمت‌ها اثرش را می‌تواند ببیند، اما کار سیمون بک، دشوار است، هم از نظر اینکه اشراف بصری به کل اثرش در هنگام ایجادش ندارد و هم اینکه باید در محیطی بسیار سرد، در شرایطی دشوار کار کند.
۴ سال تلاش برای ایجاد طولانی‌ترین حکاکی چوپ دنیا
وقتی صحبت از شاهکار هنری به میان می‌آید، ناخودآگاه به یاد تابلوهای نقاشی قرن‌های گدشته می‌افتیم، اما مگر می‌شود به اثر هنری ژنگ چنبویی، چیز به جز شاهکار گفت؟!
این هنرمند چینی ۴ سال تمام روی یک کنده درخت بزرگ ۱۲.۲ متری کار کرد تا این حجم هنری زیبا را خلق کند.
در کتاب رکوردهای گینس، اثر او به عنوان «طولانی‌ترین مجسمه چوبی پیوسته» دنیا ثبت شده است.
توجه داشته باشید که این حکاکی بزرگ، روی یک تنه واحد صورت گرفته است و این طور نبوده که هنرمند، هر بار یک تکه چوب را بردارد، حکاکی‌اش کند و بعد روی تنه درخت سوار کند. یعنی هنرمند همه چیز را از داخل خود تنه درآورده است.
میزان دقت و تعداد اشیایی که حکاکی شده‌اند، بسیار قابل توجه است، ما در این مجسمه چوبی ساختمان‌ها، کوه‌ها، رودها، قایق‌ها، ابر و ۵۵۰ مجسمه کوچک آدم می‌بینیم.
سوژه این اثر، از تابلویی گرفته شده است که هزار سال پیش توسط یک هنرمند چینی به نام ژانگ زدووان کشیده شد و صحنه‌ای از جشنواره کینمنیگ را نشان می‌داد که در آن فقیر و غنی هر یک به سبک خود حضور یافته‌اند.
