آقای نصراله رضازاده در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما گفت: ۱۰ هزار واحد صنفی و ۳ هزار و ۴۰۰ واحد تولیدی صنایع پایین دست پتروشیمی وجود دارد، اما ۷۵ درصد این ظرفیت بلااستفاده مانده است.
وی با اشاره نیاز کشور به محصولات صنایع پایین دست پتروشیمی افزود: با توجه به جمعیت کشور، سالانه ۴ و نیم میلیون تن نیاز کشور به مواد صنایع پایین دست است و ظرفیت مازاد در این حوزه باید صادر شود.
رضازاده به مشکلات صنایع پایین دست پتروشیمی اشاره و اضافه کرد: تامین مواد اولیه و تامین سرمایه در گردش واحد‌های تولیدی دو چالش عمده صنایع پایین است که باعث شده فعالیت بسیاری از واحد‌های تولیدی متوقف شود و یا با حداقل ظرفیت کار کنند.
مدیرعامل سابق اتحادیه سراسری تامین نیاز صنایع پایین دست پتروشیمی افزود: ماشین آلات و سرمایه ثبت شده در صنایع پایین دست وجود دارد و نیازی به سرمایه گذاری جدید نیست، اما برای آنکه قدرت رقابت در صنایع افزایش یابد، باید سرمایه در گردش واحد‌های تولیدی تامین شود که در حال حاضر این سرمایه با بهره ۱۸ درصد در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گیرد.
رضازاده ادامه داد: تامین سرمایه در گردش برای واحد‌های تولیدی با بهره ۱۸ درصد در عمل امکان پذیر نیست، زیرا اگر صادرات در صنایع پایین دست انجام شود، سود ۱۰ درصدی عاید تولیدکنندگان این بخش می‌شود، حال با این میزان سود چطور باید پولی را تامین کنند که بهره ۱۸ تا ۲۰ درصدی به آن تعلق می‌گیرد.
وی با بیان اینکه تامین سرمایه در گردش با بهره ۱۸ تا ۲۰ درصدی کاهش کیفیت کالا را به دنبال دارد، گفت: وقتی از کیفیت کالا کم می‌شود نمی‌توان صادرات مستمر و درستی داشت، اما اگر سرمایه در گردش واحد‌ها با قیمت جهانی تامین و مواد اولیه با قیمت فوب به تولیدکنندگان ارائه شود، اشتغال و درآمد کشور افزایش می‌یابد.
رضازاده همچنین با انتقاد از طرح ورود پتروشیمی‌ها برای توسعه صنایع پایین دستی، گفت: اینکه برای توسعه صنایع پایین دست پتروشیمی، ظرفیت موجود را رها کنید و به دنبال ایجاد ظرفیت‌های جدید باشید، کار درستی نیست و اداره صنایع پایین دست توسط پتروشیمی‌ها مشکلات عدیده‌ای را برای کشور ایجاد خواهد کرد.
وی ادامه داد: وقتی تنها ۲۵ درصد ظرفیت نصب شده در صنایع پایین دستی فعال است و ۷۵ درصد ظرفیت بلااستفاده مانده است اگر دوباره واحد‌های تولیدی جدید را خلق کنیم و در اختیار کسانی قرار دهیم که مواد اولیه مورد نیاز را خودشان تامین می‌کنند، می‌توانند به هر قیمتی که بخواهند مواد اولیه را عرضه کنند و به سایر واحد‌های تولیدی بفروشند و این موضوع تعارض منافع آشکار با توسعه صنایع پایین دستی دارد.
این تولیدکننده قطعات پلیمری افزود: این روند موجب می‌شود واحد‌های تولیدی فعال متوقف یا ورشکست شوند و نارضایتی نسبت به برنامه‌های اقتصادی کلان کشور ایجاد شود و از سوی دیگر، منافع برخی افرادی که با ایجاد پتروشیمی‌ها تامین می‌شده، در صنایع پایین دست نیز شکل گیرد و انحصار ایجاد شود.
