به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، این کشف در یکی از محوطه‌های میراث جهانی یونسکو واقع در شهر «اوساکای» ژاپن انجام شد.
در این کاوش باستان شناسان بقایای مجسمه چوبی کمیابی با نام «هانیوا» (Haniwa) را کشف کردند. مجسمه‌های «هانیوا» بطور معمول از سفال ساخته می‌شوند و نمونه‌های چوبی آن بسیار غیرمعمول محسوب می‌شود.
ارتفاع ۳/۵ متری این مجسمه چوبی، آن را به بلندترین مجسمه «هانیوا»ی کشف‌شده تاکنون، تبدیل کرده است. این مجسمه چوبی هانیوا همچنین حدود ۷۶ سانتی‌متر عرض و ۸ سانتی‌متر ضخامت دارد و بزرگترین مجسمه هانیوایی محسوب می‌شود که تاکنون در ژاپن کشف شده است.
این مجسمه در کاوش محوطه یک گورستان قرن پنجم میلادی کشف شده است. مجسمه‌ای که به تازگی کشف شده است «هانیوا» یی است که به سبک «ایوامی» (Iwami) ساخته شده است. تاکنون فقط ۱۵ مورد مجسمه این سبک در تپه‌های خاکسپاری دوران «کوفون» واقع در ژاپن کشف شده است. کارشناسان معتقدند این مجسمه هانیوای چوبی بسیار خاص است؛ چراکه برای ساخت آن از چوب درخت کاج چتری ژاپنی استفاده شده است. این درخت در دوران «کوفون» در بین افراد پرنفوذ و عالی‌رتبه از محبوبیت برخوردار بود.
مجسمه‌های «هانیوا»، به عنوان نوعی شئ مخصوص مراسم خاکسپاری شناخته می‌شوند. این مجسمه‌ها معمولاً در ابعاد بزرگ و بسیاری از آن‌ها در اندازه یک انسان واقعی ساخته می‌شدند. «هانیوا»ها در ابتدا به صورت ظروف استوانه‌ای و سفالین یا اشیاء زنگوله‌ای‌شکل ساخته می‌شدند، اما در دوره «کوفون» دچار تغییراتی شدند.
در اوایل قرن چهارم میلادی، هانیوا‌هایی به شکل خانه به همراه هانیوا‌های استوانه‌ای روی گور‌ها قرار داده می‌شدند. در میانه قرن پنجم میلادی، هانیوا‌ها را به شکل اشیاء مختلفی از جمله شمشیر و سپر و به شکل انسان‌هایی همچون کشیش و جنگجو و حتی حیواناتی همچون اسب، سگ و اردک ساخته می‌شدند و به ترتیب در کنار یکدیگر در حاشیه مقبره‌ها قرار می‌دادند.
محققان معتقدند مجسمه‌های «هانیوا» اطلاعات مهمی درباره نحوه پوشش، زیورآلات، مدل مو، سلاح‌ها، ابزار‌ها و معماری دوره «کوفون» (۲۵۰ تا ۵۳۸ میلادی) ارائه می‌دهند.
پیش‌تر مجسمه مشابهی در شهر «تنری» ژاپن با ارتفاع ۲/۶ متر کشف شده بود.
