زمانی بود که جناح حاکم با شدت تمام به دولت روحانی می‌تاخت که چرا ارز ۴۲۰۰ تومانی را پذیرفتید و این همه رانت و اتلاف منابع ایجاد کردید؟ ایراد درستی بود، ولی نمی‌دانستند یا می‌دانستند و نمی‌خواستند اقرار کنند که ریشه این مسئله نه در دولت که در ساختار سیاسی بود و این دولت و آن دولت ندارد. اکنون تفاوت دو ارز بازار آزاد و ارز نیمایی به حدود ۱۰هزار تومان رسیده است. ایراد ارز ۴۲۰۰ تومانی این نبود که ۴۲۰۰ تومان است و ۲۶۰۰۰ تومان نیست. ایراد این بود که کلا قیمت ارز را دولت تعیین می‌کرد. دیگر فرقی نمی‌کند که ۴۲۰۰ باشد یا ۲۶۰۰۰، هر دو غلط است. این تعیین قیمت است که رانت ایجاد می‌کند و می‌گویند ۳۲ هزار میلیارد تومان در مدت اندکی از کنار این قیمت جدید به جیب عده‌ای رفته است. تازه تفاوت مهم سیاست دولت روحانی با این دولت این بود که در دولت روحانی، حداقل کالاهای اساسی که از این ارز استفاده می‌کردند با قیمت مصوب به فروش می‌رسید، ولی الان چنین نیست و سودی است که از این رانت از جیب ملت کسر شده و به جیب رانت‌خواران می‌رود.
این روزنامه در ادامه به کنایه نوشته است: آنان که می‌خواستند ارز را ۵۰۰۰ تومان کنند، امروز باید راهی پیدا کنند که تا پایان سال به ۵۰۰۰۰ تومان نرسد. هر کس در برابر علم و واقعیت سرکشی کند، دیر یا زود نتیجه را خواهد دید. آیا اکنون متوجه ماجرا شده‌اند؟ گمان نمی‌کنیم.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۲۰
