به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ساینس آلرت، مشاهدات طیف‌سنجی طولانی تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST) آنقدر دقیق است که محققان نه تنها می‌توانند مسافتی را که نور این کهکشان‌ها طی کرده است اندازه‌گیری کنند، بلکه می‌توانند برخی از خواص کهکشان‌ها را نیز استنباط کنند.
برانت رابرتسون، ستاره‌شناس از دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز در این ارتباط می‌گوید: «برای اولین بار، ما کهکشان‌ها را تنها ۳۵۰ میلیون سال پس از بیگ بنگ (انفجار بزرگ) کشف کرده‌ایم و می‌توانیم از فواصل فوق‌العاده آنها کاملاً مطمئن باشیم. پیدا کردن این کهکشان‌های اولیه در چنین تصاویر خیره‌کننده و زیبا، تجربه خاصی است.»
اینکه بتوانیم زودتر از آنچه که قبلاً دیده‌ایم به کیهان نگاه کنیم، یکی از بزرگ‌ترین امیدهایی محسوب می‌شد که به JWST دوخته شده بود. درک ما از اولین میلیارد سال پس از بیگ بنگ بسیار محدود است و یافتن اجسام اولیه می‌تواند به روشن کردن این زمان حیاتی شکل‌گیری کمک کند.
ما مدل‌هایی داریم که چگونگی وقوع رویدادها را توصیف می‌کند. معتقدیم که پیش از تولد اولین ستاره‌ها، جهان پر از ماده مات بود. هر نوری که از الکترون‌های آزاد پراکنده می‌شد و قادر به جریان آزادانه نبود.
این ذرات به تدریج ترکیب شدند و هیدروژن خنثی را تشکیل دادند. وقتی ستارگان شروع به تشکیل شدن کردند، هیدروژن را یونیزه کرده و نور درخشید. این فرآیند حدود یک میلیارد سال پس از پیدایش کیهان کامل شد.
نور این اجسام بسیار ضعیف است، زیرا از فاصله بسیار دور سفر کرده و به دلیل انبساط کیهان، به طور قابل توجهی به انتهای طولانی‌تر و قرمزتر طیف کشیده شده است؛ پدیده‌ای که به عنوان انتقال به سرخ شناخته می‌شود.
JWST قدرتمندترین تلسکوپی است که تا به حال به فضا پرتاب شده و در نور مادون قرمز و نزدیک به فروسرخ تخصص دارد که برای تشخیص این نور انتقال یافته به قرمز تا جایی که می‌توانیم، طراحی شده است.
برای به دست آوردن یک انتقال مطمئن به قرمز، نور باید به طول موج‌های تشکیل دهنده‌اش تجزیه شود، تکنیکی که به نام طیف‌سنجی شناخته می‌شود. تیمی از محققان نور دوربین NIRCam جیمز وب را به ۹ محدوده طول موج تقسیم کردند و بر ۴ کهکشان با جابه‌جایی‌های قرمز زیاد تمرکز کردند که دو تای آنها برای اولین بار توسط هابل شناسایی شده بود.
داده‌های جدید JWST تأیید می‌کند که این دو کهکشان واقعاً از دورترین کهکشان‌هایی هستند که تاکنون شناسایی شده‌اند و دو کهکشان دیگر حتی دورتر از آنها هستند.
بیشتر بخوانید:
اما کرتیس لیک، ستاره‌شناس از دانشگاه هرتفوردشایر در بریتانیا، می‌گوید: «این بسیار مهم بود که ثابت کنیم این کهکشان‌ها واقعاً در کیهان اولیه زندگی می‌کنند. این امکان وجود دارد که کهکشان‌های نزدیک به کهکشان‌های بسیار دور تبدیل شوند. دیدن طیف آشکار شده همانطور که ما امیدوار بودیم، تایید می‌کند که این کهکشان‌ها در لبه واقعی دید ما قرار دارند؛ کمی دورتر از چیزی که هابل می‌توانست ببیند! این یک دستاورد فوق‌العاده هیجان‌انگیز برای این ماموریت محسوب می‌شود.»
دو کهکشان هابل دارای جابجایی به سرخ ۱۰.۳۸ و ۱۱.۵۸ هستند. اکتشافات جدید JWST دارای جابه‌جایی‌های ۱۲.۶۳ و ۱۳.۲۰ هستند که دومی معادل ۱۳.۵ میلیارد سال نوری است!
