به گزارش ایرنا از پایگاه خبری تِک‌اکسپلور Tech Xplore، اختراع ترانزیستور در سال ۱۹۴۷ میلادی توسط شاکلی، باردین و براتین در آزمایشگاه بل سرآغاز عصر میکروالکترونیک بود و تحولی انقلابی در زندگی انسان ها ایجاد کرد. ابتدا، ترانزیستورهای موسوم به دوقطبی اختراع شدند که در آنها حاملان بار منفی و مثبت موجب انتقال جریان می‌شوند. ترانزیستورهای تک قطبی اثر میدانی نیز بعدا اضافه شدند.
افزایش عملکرد ناشی از درجه‌بندی الکترونیک سیلیکونی در مقیاس نانومتر موجب افزایش قابل ملاحظه در پردازش اطلاعات شده است اما این فناوری انعطاف‌ناپذیر برای انواع جدید قطعات الکترونیک قابل انحنا مانند نمایشگرهای تلویزیونی تا شونده یا کاربردهای خاص پزشکی مناسب نیستند، برای چنین کاربردهایی ترانزیستورهای ساخته شده از مواد ارگانیک یا نیمه‌رساناهای بر پایه کربن در سال‌های اخیر در کانون توجه قرار گرفته‌اند.
ترانزیستورهای ارگانیک اثر میدانی در حدود سال ۱۹۸۶ میلادی معرفی شدند اما عملکرد آنها هنوز بسیار عقب‌تر از قطعات سیلیکونی است.
یک گروه پژوهشی به سرپرستی کارل لئو و هانس کلیمان در دانشگاه درسدن آلمان اکنون برای اولین بار موفق شدند یک ترانزیستور دوقطبی بسیار کارآمد ارگانیک را آزمایش کنند.
لایه‌های نازک ارگانیک نقش مهمی در این کار داشتند، این فناوری جدید بارها سریع‌تر از ترانزیستورهای ارگانیک قبلی است و برای اولین بار این قطعات به فرکانس‌های بهره‌برداری در حد گیگاهرتز رسیده‌اند.
ترانزیستور دوقطبی ارگانیک و ظرفیت‌های بالقوه آن چشم‌اندازهای جدیدی را برای دستگاه‌های الکترونیکی ارگانیک می‌گشایند.
