گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: جزایر سه‌گانه ایران در خلیج فارس که تنب بزرگ و تنب کوچک و بوموسی هستند از کی ایرانی بودند و متعلق به ایران بودند؟ از روزی که کشورهای امروزی جهان اغلبشان اصلا وجود نداشتند؛ حتی نامشان هم هنوز در تاریخ موجود نشده بود. مثلا از دوره هخامنشیان در ۲۵۰۰ سال پیش؟ نخیر، پیش از آن که مادها بودند و حتی پیش از مادها که تمدن ایلامی بر فلات ایران حکومت می‌کرد یعنی بیش از ۵۰۰۰ سال پیش.
خب، امارات متحده عربی که ادعای مالکیت این جزایر را دارد کجا بود؟ نبود و نبود تا اینکه انگلیسی‌ها در دوره قاجار افتادند به جان خلیج فارس که محل تجارت دریایی و منافع سیاسی و اقتصادیشان بود و در دوره مظفرالدین قاجار جزایر سه‌گانه ایران را اشغال کردند و حکومت‌های دست‌نشانده خود را آنجا مستقر کردند. ایران هم معلوم است همیشه به این اشغال انگلیسی اعتراض داشت و مدام به مجامع بین‌المللی شکایت می‌برد و گذشت و گذشت تا سال ۱۳۵۰ که انگلیس سیاستش عوض شده بود و می‌خواست از خلیج فارس برود و جزایر ایرانی را تخلیه کرد و پس داد.
آن‌موقع کشور امارات بود؟ نخیر، هنوز هم تشکیل نشده بود و ماجرا این‌طوری بود: «پس از توافق ایران و بریتانیا و پیش از خروج نیروهای نظامی بریتانیا از منطقه، جزیره بوموسی به همراه تنب بزرگ و تنب کوچک پس از نزدیک به ۷۰ سال شکایت‌های مداوم دولت ایران علیه اشغالگری بریتانیا سرانجام به ایران بازگردانده شد... نکته قابل توجه این است که تاریخی که ایران جزایر را از بریتانیا تحویل گرفته سی‌ام نوامبر ۱۹۷۱ یعنی ۲ روز قبل از تأسیس امارات متحده عربی بوده است».
پایان پیام/
