صد سال پیش فردریک بانتینگ دانشمند کانادایی، داروی نجات دهنده "انسولین" را برای بیماران دیابتی کشف کرد و بدین ترتیب برنده جایزه "نوبل" پزشکی در سال ۱۹۲۳ شد.
از آن تاریخ تاکنون وضعیت تغییر نکرده و همچنان داروی انسولین برای درمان عوارض این بیماری است و نه برای درمان خود آن.
یک تیم علمی از دانشگاه فنی مونیخ و مرکز تحقیقات دیابت آلمان ادعا کرده است در تحقیقی که چند روز پیش در مجله "Nature" منتشر شد، موفق شده به یک هدف دارویی دست یابد که عملکرد یکی از گیرنده‌ها را مختل می‌کند. این امر باعث افزایش حساسیت مسیر سیگنالینگ انسولین در سلول‌های بتا پانکراس می‌شود و احتمالا این اتفاق می‌تواند موجب محافظت و بازسازی سلول‌های بتا شود که در نتیجه به درمان دیابت کمک می‌کند.
دیابت یک بیماری پیچیده است که با از دست دادن یا نقص سلول‌های انسولین ساز بتا در جزایر "لانگرهانس" مشخص می‌شود. لانگرهانس یک "ارگان ظریف" در لوزالمعده است که سطح قند خون را کنترل می‌کند. درمان با انسولین، میزان قند خون را کنترل کرده و سطح آن را کاهش می‌دهد اما منجر به افزایش ناخواسته وزن و حتی عوارض جانبی جدی‌تر مانند افزایش خطر افت شدید قند خون و در نتیجه باعث بیهوشی می‌شود.
طی این مطالعه، تیم تحقیقاتی از دانشگاه فنی مونیخ و مرکز تحقیقات دیابت آلمان اعلام کرده است که آن‌ها موفق به شناسایی یک گیرنده جدید که "مهار کننده انسولین" است و توسط ژن Iir رمزگذاری شده است، شدند. آن‌ها در مطالعات انجام شده بر روی موش‌های آزمایشگاهی دریافتند که در صورت حذف گیرنده در سلول‌های بتا با مسدود کردن عملکرد آن از طریق آنتی بادی‌های مونوکلونال، سیگنالینگ "انسولین" و بلوک سلولی بتا افزایش خواهد یافت که این باعث می‌شود گیرنده بتا یک هدف بسیار امیدوار کننده برای درمان علت اصلی دیابت و از دست دادن سلول‌های بتا و اختلال عملکرد آن باشد.
ماتیاس شوپ، مدیرعامل "Helmholtz Zentrum مونیخ" که محققان آن در حال آزمایش این یافته هستند، گفت: "این اکتشاف علمی گام مهم دیگری برای درمان این بیماری است".
او تاکید کرد: در حالی که بیماری همه گیر کرونا تهدیدی فوری است که ما بر آن غلبه خواهیم یافت، نباید فراموش کنیم که دیابت هنوز یکی از بزرگترین و سریعترین بیماری‌های کشنده در زمین است.
