با در نظر گرفتن ارقام خودروهای موجود و تعداد خانوار، در وهله اول گمان می رود حدود 90 درصد خانوارهای ایرانی دارای خودرو هستند، اما عملا 50 درصد از 27 میلیون خانوار فعلی هیچ خودرویی ندارند. این موضوع نشان دهنده پدیده چند خودرویی در جامعه ایران است، حال آنکه در آن طرف ماجرا نصف خانوارهای ایرانی مالک هیچ خودرویی نیستند.
مرور ارقام موجود در این آمار، نشان‌دهنده این موضوع است که عملا 85درصد از خانوارهای ایرانی یا خودرو ندارند یا نهایتا دارای یک خودرو هستند. از آن‌سو اما 15درصد از خانوارهای ایرانی بین دو و بیش از سه خودرو دارند.
بنابر آماری که در خرداد امسال منتشر شد، 24میلیون خودرو در ایران وجود دارد که با فرض جمعیت 85میلیونی، سرانه خودرو در کشور بیش از 5/ 3 است. به‌عبارت بهتر، به‌طور متوسط به ازای هر 54/ 3 شهروند ایرانی یک خودرو در کشور وجود دارد. با لحاظ‌کردن اینکه بعد خانوار در ایران 1/ 3نفر است و با درنظر گرفتن آمار 50درصدی خانوارهای فاقد خودرو، نزدیک به 55میلیون شهروند ایرانی دارای خودرو نیستند.
همچنین با توجه به آمار 35درصدی خانوارهای دارای یک خودرو و با لحاظ‌کردن بعد خانواده 1/ 3نفری، کمی بیش از 29میلیون نفر ایرانی دارای یک خودرو هستند.
اینکه چرا نصف خانوارهای ایرانی دارای خودرو شخصی نیستند، در حالت کلی دلایل مختلفی دارد، اما بدون‌تردید مهم‌ترین علت، عدم‌قدرت خرید بخش عظیمی از شهروندان است.
خودروی شخصی آنقدر جذاب هست که اگر به اندازه کافی موجود بوده و قدرت خرید آن وجود داشته باشد، کمتر کسی قید خرید آن را می‌زند. در بسیاری از کشورها نیز اکثر خانواده‌ها دارای خودروی شخصی هستند، زیرا اولا اکثریت جامعه از قدرت خرید حداقلی در بازار برخوردارند و ثانیا قیمت خودروها به شکلی محدود و منطقی بالا می‌رود؛ در واقع در بیشتر کشورها خودرو به‌عنوان یک کالای مصرفی شناخته می‌شود و به همین دلیل تحت‌تاثیر مسائل غیرتولیدی با جامپ قیمتی مواجه نمی‌شود.
23302
