خانواده نقش بسیار مهمی در زندگی و آینده فرزندان ایفا میکند. وجود استحکام رابطه والدین و فرزندان یک امتیاز بسیار بزرگ در خانواده محسوب می شود. تفاوت سنی ، تفاوت های فرهنگی و اجتماعی و تفاوت دردیدگاه و اطلاعات به طور ذاتی تضادهایی در دیدگاه فرزندان با والدین ایجاد می کند که میتواند در صورت عدم مدیریت باعث بروز اختلاف شود ولی استفاده از مهارت های مناسب ارتباطی میتواند تضادها را به حداقل برساند و اشتراکات را افزایش دهد.
هدف اصلی از تشکیل خانواده فراهم کردن بستری برای یک رابطه عمیق و طولانی است ، با این که اغلب انسان ها چنین رویایی را در سر می پرورانند ولی گاهی در واقعی سازی این رویا به مشکلات جدی بر میخورند. نقش و اهمیت یک خانواده سالم در شکل گیری شخصیت انسان ها غیر قابل انکار است ، هر چه خانواده صمیمی تر باشد احتمال موفقیت چند بعدی اعضای خانواده بیشتر خواهد شد.
برای والد بودن ، ارتباط ژنتیکی اهمیت زیادی ندارد بلکه مادری و پدری کردن است که اهمیت پیدا میکند. والدین میتوانند با رفتار صحیح ارتباطی صمیمی و سازنده با کودکان برقرار کنند. تقویت و بهبود ارتباط والدین با کودکان به دو عنصر زمان و تلاش نیازمند است.
والدین باید بتوانند سازه ارتباطی قوی بین خود و فرزندشان ایجاد کنند تا فرزندان به خواسته های آنها اهمیت بدهند. براساس نتایج مطالعات انجام شده در کنار هم بودن اعضای خانواده برای صرف وعده های غذایی تاثیری مستقیم روی رشد فرزندان ، بهبود سلامت ، افزایش مهارت های زندگی ، احساسی و روانی ، رفتار مطلوب و پیشرفت تحصیلی و شغلی آنها دارد.
محبت بدون منت اولین قدم برای ایجاد رابطه مناسب در هر چهارچوبی است. بوسیدن ، نوارش کردن و بغل کردن همه باعث ایجاد احساس عاطفی بهتری در فرزندان می شود. بر اساس مطالعات انجام شده محبت فیزیکی علاوه بر این که باعث استحکام رابطه والدین و فرزندان می شود احتمال ابتلا به بیماریهای روانی در فرزندان را کاهش میدهد.
فرزندان در هر سنی از این که مفید و مورد افتخار و اعتماد والدین باشند لذت می برند بنابراین زمانی که والدین مسئولیتی به آنها واگذار میکنند احساس عزت نفس فرزندشان را بالا می برند و باعث می شوند او خودش را فردی مفید و موثر بداند و احساس بهتری نسبت به والدینش داشته باشد.
تفریحات و انجام فعالیت های مفرح در کنار فرزندان یکی از بهترین روش های برای افزایش صمیمیت و استحکام رابطه والد فرزندی است . حتی فیلم دیدن در کنار هم میتواند این رابطه را تقویت کند و منجر به استحکام رابطه بین والدین و فرزندان شود.
اگر والدین درک درستی از علاقمندی ها و عادت های فرزندشان داشته باشند بهتر میتوانند در کنار او وقت بگذرانند و به درکی متقابل از دغدغه های فرزندشان بردارند و رابطه ای نزدیک تر با او داشته باشند.
امروزه فضای مجازی نقش مهمی در زندگی افراد ایفا میکند. تعامل در فای مجازی با فرزندان یکی از بهترین و ساده ترین گزینه ها برای تحکیم بخشی از ارتباط شما با آن هاست. پیام های شما در فضای مجازی و پاسخ آنها میتواند احساس مشترک خوبی بین شما بوجود بیاورد.
زمانی را برای حرف زدن با کودکان اختصاص دهید یا زمانی که او میخواهد با شما حرف بزند به حرفهایش گوش فرا دهید و از اتفاقات روزمره با هم صحبت کنید. اگر از سنین کم کودکتان را هنگام حرف زدن محدود نکنید و با او همراه شوید هر چه بزرگتر شود راحت تر میتواند درباره مسئل روزمره و دغدغه هایش با شما حرف بزند. شما زمانی که در مورد روزمرگی هایتان را فرزندانتان صحبت می کنید به او نشان میدهید که ارزش زیادی برایش قائلید.
والدین باید همیشه احترام فرزندشان را حفظ کنند و زمانیکه عصبی می شوند یا اشتباهی را انجام میدهند به خواسته هایش احترام بگذارند و شخصیت او را تخریب نکند. اگر میخواهید فرزندتان را تنبیه کنید ، این تنبیه نباید در عصبانیت و با بی احترامی باشد زمانی که به ارامش رسیدید تنبیهی جدی و متناسب با اشتباه فرزندتان انتخاب کنید.
تنبیه بدنی یا کلامی تاثیری در بهتر شدن رفتار فرزندان ندارد بلکه فقط باعث آسیب جدید و دور شدن فرزند از والدین خواهد شد و احترام والدین را از بین خواهد برد.
کودک شما باید بیاموزد که رفتار محترمانه یک اصلی کلی و شخصیتی است نه یک نمایش بیرون از خانه .
برخورد محترمانه در بستر خانواده ضمن این که اعضای خانواده را به هم نزدیک تر می کند ، امنیت روانی را برای کودکان فراهم کرده و باعث افزایش استحکام رابطه والدین و فرزندان می شود.
متاسفانه اغلب والدین با اعمالی نامناسب از جمله طرد ، قهر ، خشم و نصیحت کردن فرزند را مجبور به انجام کارهایی میکنند که دوست ندارد . این رفتار جنبه تربیتی نداردو فقط باعث ایجاد اضطراب ، خستگی و عصبانیت در فرزندان می شود در نتیجه رابطه والد فرزندی به سمت آشفتگی ، ناامنی و عدم صمیمیت بین فرزند و والدین می شود.
رفتار فرزندان با والدین انعکاسی از رفتار والدین با آن ها ست ، والدینی که بتوانند رابطه ای صمیمی و مناسب با فرزندشان برقرار کنند ، همین صمیمیت را از او دریافت خواهند کرد.
رفتارهای مخربی که باعث از بین رفتن استحکام رابطه والدین و فرزندان می شود عبارتند از :
در هر رابطه ای اختلاف نظر وجود دارد چرا که دو انسان همواره دغدغه ها و تمایلات متفاوتی با هم خواهند داشت و کیفیت یک رابطه از میزان توافق و حل تعارضات مشخص می شود.
علت اصلی تعارضات بین والدین و فرزندان در این نکته نهفته است که والدین انتظارات نا درست و نا به جایی از فرزندشان دارند. در واقع از فرزندان می خواهند کارهایی را انجام دهد که تمایلی به آن ها ندارد یا لزومی در انجام آن ها نمی بیند.
تضاد بین والدین و فرزندان از همین نقطه شروع می شود و اگر والدین نتوانند درک درستی از خواسته های فرزندشان داشته باشند و با تعامل این تعارضات را حل کنند ، مشکلات بزرگ تر خواهد شد و رابطه بین والد و فرزند تضعیف می شود.
اگر میخواهید رابطه ای مطلوب و خوشایند با فرزندتان داشته باشید باید به او اجازه اظهار نظر و تصمیم گیری بدهید تا بتواند تفاوت بین دست و غلط را تشخیص دهد.
کودکان تا زمانی که مسئله ای را به صورت شخصی تجربه کنند ، متوجه اهمیت آن از دیدگاه والدین نمی شوند و فقط نظر خودشان را قبول دارند. آزادی فرزندان در تصمیم گیری های مربوط به خودشان میتوانید مانع از بروز تعارض های شدید شود.
شما با دادن فرصت تجربه و اشتباه کردن به کودک خود ( به جز موارد خطرساز ) بهتر میتوانید به رشد او کمک کنید. گاهی اوقات اگر احساس میکنید انتخاب کودکتان میتواند خطر ساز باشد این خطر را در قالب داستان ، کارتون یا فیلم به او نشان دهید.
گردآوری : بخش روانشناسی بیتوته