آقای محمدحسین فهیمی عضو هیئت مدیره انجمن لوازم خانگی در مصاحبه با خبرنگار گروه صنعت خبرگزاری صداوسیما با اشاره به اینکه بخش عمده‌ای از لوازم خانگی خارجی وارداتی، اورجینال نیست گفت: در حقیقت این نوع از لوازم خانگی خارجی توسط شرکت‌های به اصطلاح زیرپله ای، برچسب زده می‌شوند.
وی گفت: حتی در خارج از کشور؛ حجم انبوهی از یخچال ساید از شرکتی بی نام و نشان در چین خریداری و پس از نصب برچسب برند‌های خارجی وارد کشور می‌کنند، زیرا که این نوع اقلام قابلیت کنترل و نظارت ندارند و از لحاظ کیفیت این محصولات بسیار نازل هستند.
عضو هیئت مدیره انجمن لوازم خانگی در ادامه اظهار داشت: در طول یک سال گذشته وزارت صنعت، معدن و تجارت آیین نامه بسیار سفت و سختی را در موضوع خدمات پس از فروش و حمایت از مشتری مصوب کرده اند و درصد بسیاری بالایی از هزینه‌های واحد‌های تولیدی باز می‌گردد به حوزه خدمات پس از فروش و این خدمات برای بسیاری از شرکت‌های بزرگ اعمال می‌شود، به طوریکه بین ۳ تا ۶ درصد قیمت تمام شده شرکت‌ها در بخش خدمات مصرف می‌شود.
وی گفت: تمام محصولات صنعت لوازم خانگی، پلتفرم اختصاصی دارند و بسیاری از شرکت‌ها روی این موضوع فعالیت می‌کنند و اصلا از روی محصولات خارجی به هیچ عنوان کپی برداری نمی‌شود.
فهیمی با اشاره به نوسانات بازار ارز در کشور و تاثیر آن بر صنعت لوازم خانگی ادامه داد: قطعا ملزم به رعایت قیمت گذاری دستوری محصولات هستیم با وجود اینکه این روش را قبول نداریم و آخرین افزایش قیمت‌ها در خردادماه ۱۴۰۱ اجرا شد ان زمان ارز را ۲۴ هزار تومان خریداری می‌کردیم و الان صحبت از ۴۰ هزار تومان است، ببنید قیمت ارز چه میزان تغییر پیدا کرده است.
وی اضافه کرد: می‌گویند که قیمت گذاری مصوب وجود دارد و به صنعت لوازم خانگی در برخی اقلام سهمیه داده خواهد شد به طور مثال ارائه ماهیانه سهمیه ورق فولادی؛ در یک کارخانه ماهیانه تقریبا ۳۸۰۰ تن ورق مصرف می‌شود و سهمیه‌ای که تعلق گرفته و در برخی از ماه‌ها هم نمی‌دهند ۷۰۰ تن ورق است و برای جبران این کسری، ورق از بازار آزاد تهیه می‌شود با ۳۰ تا ۳۵ درصد بالاتر از قیمت بورس کالا.
عضو هیئت مدیره انجمن لوازم خانگی می‌گوید: سهمیه را به شرکت‌هایی مثل فولاد مبارکه، لوله پروفیل و برخی از مراکز توزیع و صنعت لوازم خانگی و پکیج و برخی دیگر داده می‌شود و برای جبران کسری مجبور هستیم از این شرکت‌ها ورق خریداری کنیم، تولیدکننده زمانی که از بازار آزاد اقلام کسری خود را تامین کند یعنی این شرکت‌ها سهمیه خود را به قیمت آزاد به فروش می‌رسانند.
وی افزود: در اقلام پلیمری که در بدنه محصولات استفاده می‌شود و سهمیه‌ای برای صنعت لوازم خانگی در نظر گرفته شد به میزان ۸۰۰ تن ماهیانه و تقریبا مواد مصرفی پلیمری ۱۰۰۰ تن در ماه است و سهمیه‌ای که تعلق می‌گیرد هفته‌ای ۲۰ تن است که در مجموع ماهیانه ۸۰ تن می‌شود و این سهمیه را به پای صنعت لوازم خانگی ثبت می‌کنند.
فهیمی درباره واردات برخی از اقلام مورد نیاز تولید صنعت لوازم خانگی گفت: بخشی از اقلام مورد نیاز از بازار آزاد و بخشی را از طریق واردات تامین می‌کنیم؛ پیشنهاد داده ایم واحد تولید ورق سرد و پیش رنگ برای مصرف لوازم خانگی ایجاد کنیم، زیرا که ورق‌هایی که در این صنعت استفاده می‌شود مخصوص لوازم خانگی نیست، ورقی است که فولاد مبارکه به صورت جنرال تولید می‌کند و همان ورق را الزاما مصرف می‌کنیم و در حال حاضر ورق مخصوص تولید لوازم خانگی در کشور تولید نمی‌شود.
وی افزود: سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولیدکنندگان درباره قیمت گذاری، آئین نامه و ضابطه‌ای دارد بدین ترتیب که عوامل تاثیرگذار بر قیمت تمام شده را محاسبه می‌کند به طور مثال در صنعت لوازم خانگی که آن هم بین خرده فروشی و بنکداری و یا تولیدکننده تمایزاتی می‌گذارد و می‌گوید که ۱۷ درصد سود به شما تعلق می‌گیرد حال این رقم بر چه اساسی تعیین شده، نمی‌دانیم.
عضو هیئت مدیره انجمن لوازم خانگی ادامه داد: به طور مثال برای هزینه تبلیغات ۳ درصد در نظر می‌گیرند در صورتیکه هزینه تبلیغات در تلویزیون بسیار بالاتر است و وقتی این موضوع را مطرح می‌کنیم در جواب می‌گویند که این موضوع به آن‌ها ارتباطی ندارد و یا در رابطه با ۳۰۰۰ تن ورقی که از بازار آزاد تهیه می‌شود و بابت آن فاکتور رسمی وجود دارد، می‌گویند قیمت را بورس کالا تعیین می‌کند و تنها ناظر هستیم و یا درباره مواد پلیمری بر اساس قیمت پتروشیمی محاسبه می‌کنند و کاری ندارند که باقیمانده کسری مواد را تولیدکننده از کجا با چه قیمتی تامین می‌کند و محاسبه آن‌ها این است که بر اساس فرمولی که دارند می‌گویند که ۱۷ درصد هم باید سود کنید.
وی افزود: موضوع مورد بحث این است که اساسا چرا قیمت‌ها واقعی نیست و چرا بهره وری را از واحد‌ها می‌گیرند به طور مثال اگر تلاش شبانه روزی مدیری در کارخانه منجر به کاهش هزینه هایش در تولید شده، نباید سود بیشتری نسبت به کارخانه‌ای که اصلا بهره ور نیست، بدست آورد، کارخانه‌ای که تلاش می‌کند برای عمق ساخت داخل و داخلی سازی با کارخانه‌ای که به صورت پکیج از خارج کالا وارد می‌کند آیا تفاوتی نباید باشد، این موضوع باعث به قهقرا رفتن صنعت در کشور می‌شود.
