به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از رویترز، یک موشک اسپیس ایکس قرار است اوایل روز پنجشنبه از کالیفرنیا پرتاب شود و ماهواره ناسا را حمل کند. این موشک برای اولین بررسی جهانی آب‌های سطحی زمین طراحی شده است و به روشن کردن سازوکار و پیامد‌های تغییرات آب و هوایی کمک می‌کند.
موشک فالکون ۹، متعلق به شرکت اسپیس ایکس و تحت قرارداد ناسا، قرار است از پایگاه نیروی فضایی واندنبرگ آمریکا در حدود شمال غربی لس آنجلس، پرتاب شود. محموله آن، ماهواره سنجش آب‌های سطحی و توپوگرافی است، که از فناوری رادار مایکروویو پیشرفته استفاده می‌کند. دانشمندان می‌گویند این ماهواره با وضوح بالا از اقیانوس‌ها، دریاچه ها، مخازن و رودخانه‌ها بیش از ۹۰ درصد از سطح جهان اندازه گیری می‌کند.
به گفته پژوهشگران، داده‌های جمع آوری‌شده از رادار‌های ماهواره، دست کم دو بار در هر ۲۱ روز از سطح سیاره زمین، به بهبود مدل‌های گردش اقیانوس، بهبود پیش بینی‌های آب و هوا و مدیریت منابع کمیاب آب شیرین در مناطق خشکسالی کمک می‌کند. این ماهواره در آزمایشگاه رانش جت ناسا در نزدیکی لس آنجلس ساخته شده است که توسط آژانس فضایی آمریکا و با همکاری فرانسه و کانادا توسعه یافته است و یکی از ۱۵ ماموریتی است که ناسا باید در دهه آینده انجام دهد.
یکی از محور‌های اصلی این ماموریت، کشف چگونگی جذب گرمای اتمسفر توسط اقیانوس‌ها، و همچنین دی اکسید کربن و سایر گاز‌های گلخانه ای، در یک فرآیند طبیعی است که دمای جهانی و تغییرات آب و هوایی را تعدیل می‌کند. این ماهواره با اسکن دریا‌ها از مدار زمین، برای اندازه گیری دقیق ارتفاعات سطحی در اطراف جریان‌ها و گرداب‌های کوچک‌تر طراحی شده است، جایی که تصور می‌شود کاهش گرما و کربن اقیانوس‌ها بیشتر اتفاق می‌افتد. این ماهواره می‌تواند این کار را با وضوح ۱۰ برابر بیشتر از فناوری‌های موجود انجام دهد. تخمین زده می‌شود که اقیانوس‌ها بیش از ۹۰ درصد از گرمای اضافی محبوس شده در جو زمین را توسط انتشار گاز‌های گلخانه‌ای ناشی از انسان جذب کرده اند.
رئیس آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، دکتر تملین پاولسکی گفت: فکر می‌کنم چیزی که بیشتر از همه در مورد آن هیجان زده هستم این است که می‌خواهم تصویری از میزان آبی که از طریق تمام رودخانه‌های جهان به اقیانوس می‌گذرد را ببینم، همه این تصاویر از طریق فضا جمع آوری شده‌اند. مثلاً انیمیشنی را تصور کنید که بتوانم در آن نشان دهیم. نه فقط، مانند مدلی که ایجاد شده است، بلکه از داده‌های واقعی می‌فهمیم برای هر سامانه رودخانه‌ای بزرگ در جهان، می‌توانیم به شما بگویم در حال حاضر چقدر آب از آن خارج می‌شود؛ و ما این کار را از طریق یک ماهواره انجام می‌دهیم. منظورم این است که اساساً واقعاً جالب است؛ و همچنین چیزی است که واقعاً به ما کمک می‌کند تا چرخه آب جهان را بهتر درک کنیم.
وی افزود: بنابراین، چیزی که می‌خواهم بگویم این است که می‌توانیم ببینیم میزان آبی که داریم در طول زمان چگونه تغییر می‌کند. بنابراین، اگر منطقه‌ای در خشکسالی باشد، ما می‌توانیم ببینیم، خوب، چقدر آب کمتری در دریاچه‌ها، مخازن و رودخانه‌های خود دارند. وقتی سیل در حال وقوع است، در واقع چقدر آب وجود دارد؟
وی تاکید کرد: بنابراین تفاوت بزرگ با مقیاس‌ها و تجزیه تحلیل‌های قبلی این است که ما می‌خواهیم این نوع تخمین ثابت را انجام دهیم، جایی که می‌توانیم بگوییم احتمالاً این میزان آب در کل دریاچه‌های جهان است. ما قادر خواهیم بود که اول از همه آن را پویا کنیم. ما می‌توانیم ببینیم چه زمانی بالاتر است، چه زمانی پایین‌تر است، بنابراین می‌توانیم بگوییم، در اینجا میزان آب، نه فقط برای کل جهان، بلکه برای مناطق جداگانه و دریاچه‌ها، مخازن و رودخانه‌ها وجود دارد. بررسی آب‌های شیرین زمین از اهداف دیگر این ماهواره است.
پژوهشگر گروه تحقیقات سطح دریا و یخ، آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا، دکتر بن هملینگتون گفت: بنابر این یکی از کار‌هایی که این ماهواره قرار است انجام دهد این است که ما را به ساحل از آنچه که با سایر رصد‌های ماهواره‌ای داشته ایم، نزدیک‌تر می‌کند. بسیاری از ماهواره‌هایی که ما قبلا در اندازه گیری در منطقه ساحلی با آن‌ها با مشکل مواجه بوده‌ایم به نوع فناوری استفاده شده در آن‌ها مربوط می‌شد. پالس‌های راداری که معمولاً به آن‌ها تکیه می‌کنیم می‌توانند توسط خشکی در مقابل اقیانوس آلوده شوند، اما ماهواره جدید پیشرفت بزرگی در آنجا خواهد داشت، ما را به ساحل نزدیک‌تر می‌کند و به ما امکان می‌دهد آن رابط را ببینیم، که رابط زمین و اقیانوس کمی نزدیک‌تر و مستقیم‌تر است.
وی افزود: این یک گام بزرگ رو به جلو خواهد بود، زیرا ما در مورد افزایش سطح دریا‌ها و تغییرات آب و هوایی و سیل صحبت می‌کنیم، این در واقع آنچه که مستقیماً در ساحل اتفاق می‌افتد مهم‌ترین است، و این ماهواره شروع به اندازه گیری آنچه در ساحل رخ می‌دهد و اینکه چگونه بخشی از حرکت آب بین اقیانوس و خشکی در این فصل مشترک ساحلی رخ می‌دهد، می‌کند.
