نوار آبی کم رنگ (سلسته) که میهن پرستان آرژانیتنی در می ۱۸۱۰ روی کلاه هایشان می‌زدند، زمانی که نایب السلطنه اسپانیا در بوئنوس آیرس اقتدار را به دولت محلی سپرد، و یونیفورم‌هایی که آرژانتینی‌ها زمان حمله بریتانیا به بوئنوس آیرس در سال ۱۸۰۶ پوشیده بودند، احتمالا منشاء پرچم آرژانتین با راه راه افقی آبی- سفید- آبی باشند که برای اولین بار در ۱۲ فوریه ۱۸۱۲ توسط ژنرال مانوئل بلگرانو برافراشته شد. آرژانتین که در آن زمان بخشی از استان‌های متحد ریو دلا پلاتا بود در ۹ جولای ۱۸۱۶ استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد. با این حال، ۲۵ فوریه ۱۸۱۸ بود که «خورشید ماه مه» طلایی رنگ با اشاره به رویداد‌های مه ۱۸۱۰، زمانی که ظاهرا خورشید از میان ابر‌ها ظاهر شد، به مرکز پرچم اضافه شد.
در ابتدا بین آن‌هایی که خواهان یک آرژانتین با اقتدار مرکزی بودند و کسانی که طرفدار خودمختاری گسترده برای هر یک از استان‌ها که پرچم‌های مخصوص به خود را داشتند، کشمکش‌هایی وجود داشت. با این حال، حتی زمانی که این استان‌ها به عنوان کشور‌های مستقل عمل می‌کردند، تماس کمی با قدرت‌های خارجی داشتند و پرچم استان بوئنوس آیرس به طور کلی نماینده کنفدراسیون آرژانتین در حوزه بین المللی بود. سرانجام، در سال ۱۸۶۰ اتحاد قطعی آرژانتین پرچم آبی- سفید- آبی را به عنوان تنها پرچم کل کشور اعلام کرد. رنگ دقیق آن پرچم هرگز مشخص نشد و نسبت‌های مختلف عرض به طول شامل ۱ به ۲، ۹ به ۱۴ و ۲ به ۳ وجود داشت. در ۱۶ آگوست ۱۹۸۵، به شهروندان هم اجازه داده شد نسخه‌ای از پرچم را که «خورشید ماه می» داشت به احتزاز درآورند. تا پیش از آن استفاده از این پرچم منحصر به دولت و ارتش آرژانتین بود و مردم از پرچم سه خط بدون نشان وسط استفاده می‌کردند.
پرچم آرژانتین بر طرح‌های پرچم‌های ملی پنج کشور آمریکای مرکزی، یعنی السالوادور، گواتمالا، هندوراس، کاستاریکا و نیکاراگوئه و همچنین پرچم اروگوئه همسایه تأثیر گذاشت. از ۲۳ نوامبر ۲۰۱۰ یک نسخه تغییر یافته از پرچم آرژانتین با نوار‌های آبی کمی تیره‌تر و یک نشان خورشید بازطراحی شده در مرکز آن رسمیت یافت.
