به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، پارک ملی برلین – ایکتیوسور در ایالات متحده ، مملو از فسیل‌های ایکتیوسور، یکی از بزرگ‌ترین خزندگان دریایی است که تاکنون در این سیاره زندگی کرده است. نیک پینسون، متصدی پستانداران دریایی فسیلی در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیت سونیان، گفت: مکان‌های دیگری با تراکم فسیل‌های بیشتری در جهان وجود دارد، اما نوادا سال هاست که محققان را متحیر کرده است.
فرضیه‌های قبلی حاکی از آن بود خزندگانی که شباهت زیادی به پستاندارانی مانند نهنگ‌ها و دلفین‌ها دارند، در نوادا به دلیل فرار از شکوفه جلبک‌های سمی به گل نشسته اند.
تیم تحقیقاتی پینسون شواهدی مبنی بر این موضوع ارائه کرد که ایکتیوسور‌ها در واقع حدود ۲۳۰ میلیون سال پیش درست مانند نهنگ‌ها یا خزندگان دیگر مانند لاک‌پشت‌های امروزی برای زایمان به این منطقه مهاجرت کردند.
این تیم از دیرینه شناسان درخصوص دلیل از بین رفتن این تعداد زیاد از آبزیان غول پیکر ماقبل تاریخی در این منطقه گفتند: بر اساس مطالعات جدید دریافتیم رفتار‌های گروه بندی مشابه در دودمان اولیه چهارپایان دریایی که توسط ده‌ها نمونه از ایکتیوسور غول پیکر در سازند Luning در West Union Canyon، نوادا ثبت شده، تکامل یافته است.
این یافته‌ها بیش از یک نظریه در مورد چگونگی یافتن این فسیل‌های خاص را نشان می‌دهد. به باور محققان، یافته‌های جدید همچنین رفتار‌هایی را پیشنهاد می‌کند که به گونه‌های دیگری که قبل و بعد از ایکتیوسور تکامل یافته اند تسردی داده می‌شود.
پیش از این جانورشناسان دریافته بودند که نهنگ‌های آبی گوژپشت برای زایمان ایمن به دور از مناطقی که آن‌ها و شکارچیانشان تردد دارند، مهاجرت می‌کنند. از منظر جانورشناسی، نهنگ‌ها پس از ایکتیوسور‌ها تکامل یافتند، زیرا پستانداران حدود ۳۲۵ میلیون سال پیش از گروه خزندگان منشعب شدند.
پارک دولتی برلین ایکتیوسور در سال ۱۹۵۷ میلادی تأسیس شد. این پارک بزرگ‌ترین مجموعه فسیل‌های ایکتیوسور در ایالات متحده را در خود جای داده است.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصص Current Biology منتشر شده است.
