رئا، دومین قمر بزرگ زحل است که در 23 دسامبر سال 1672 توسط جووانی کاسینی کشف شد.
کاسینی یک ریاضی‌دان، اخترشناس و مهندس ایتالیایی بود که در 8 ژوئن 1625 چشم به جهان گشود. یکی از مهم‌ترین مأموریت‌های فضایی را که به‌طور مشترک توسط ناسا و آژانس فضایی اروپا برای کاوش سیاره زحل و قمرهای آن صورت گرفت، به افتخار این دانشمند، فضاپیمای کاسینی نامیدند.
ماهیت بین‌المللی تلاش‌های کاسینی، دقت تحقیق و مهارت‌های برجسته مدیریتی وی را نشان می‌دهد. کاسینی اولین تجسم‌ها از یک دانشمند اروپایی را رقم زد و همین توانایی‌ها بود که توجه قدرتمندترین پادشاه اروپا، لویی چهاردهم در فرانسه را به خود جلب کرد. کاسینی تحت نظارت او رصدخانه پاریس را در سال 1671 تأسیس کرد. سپس به خدمت خود به‌عنوان مدیر رصدخانه ادامه داد؛ جایی که بیشترین یافته‌های علمی خود را تا پایان عمر به ثبت رساند.
او به‌همراه رابرت هوک، «لکه قرمز بزرگ» را در سیاره مشتری کشف کرد. کاسینی نخستین کسی بود که چهار قمر زحل را رصد کرد و آن‌ها را «ستارگان لویی» نامید. او همچنین در حدود سال 1690 شکاف کاسینی را در میان حلقه‌های زحل کشف کرد.
رئا یکی از چهار قمری است که توسط این ستاره‌شناس ایتالیایی کشف شد.
رئا که پشت حلقه‌های زحل پنهان است، گلوله برفی کثیفی از سنگ و یخ است. سه چهارم این قمر را یخ و یک چهارم آن را سنگ تشکیل می‌دهد.
این قمر دومین قمر بزرگ زحل است و تا زمانی که جان هرشل، پسر ویلیام هرشل نامی برای آن پیشنهاد نداده بود، زحل پنجم نام داشت.
از طریق نقشه‌ها و داده‌هایی که کاسینی به‌دست آورد، دانشمندان در تلاشند تا ویژگی‌های قدیمی سطح و همچنین ماهیت این قمر را دریابند. آن‌ها همچنین شواهدی مبنی بر وجود اکسیژن در اتمسفر رئا پیدا کردند.
درصورت تأیید این شواهد، رئا احتمالاً اولین جرم آسمانی به‌جز زمین است که با جوی دارای اکسیژن شناسایی شده است.
