کیومرث مرادی، کارگردان تئاتر و استاد دانشگاه است. او از سال ۱۳۷۲ شروع به کارگردانی تئاتر کرده و تا کنون بیش از بیست نمایش را کارگردانی کرده است. او در سال ۱۳۷۹ در رشته کارگردانی تئاتر از دانشگاه سینما و تئاتر، دانشگاه هنر فارغ التحصیل شده است. همچنین فارغ التحصیل رشته ادبیات نمایشی در سال ۱۳۷۷ از دانشگاه هنر و معماری تهران، دانشگاه آزاد است.
کیومرث مرادی نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر با توجه به اینکه امسال با چه نمایشی در جشنواره تئاتر فجر حضور دارد و سبک و ژانر داستانش چگونه است؟ به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در جشنواره تئاتر فجر با نمایش «آژدهاک» نوشته آقای بهرام بیضایی حضور دارم. سبک داستان نیز برخوانی است.
این کارگردان در خصوص این که وضعیت جشنواره با توجه به پروتکل های بهداشتی چگونه خواهد بود بیان کرد: با توجه به این که جشنواره هنوز شروع نشده است اما آن گونه که اطلاع دادند قرار است با نصف ظرفیت شروع شود.
من امیدوار هستم تا زمانی که ما اجرا می رویم وضعیت در شرایطی باشد که بتوانیم حضوری پذیرای تماشاگر باشیم و کرونا در حالت و شکل بدتری ادامه پیدا نکند و مردم رعایت کنند. تا جایی که اطلاع دارم اصولا بلیط ها در تئاتر با ظرفیت کمتر و حتی نصف فروخته شده است و کلیه پروتکل های بهداشتی اعم از ماسک زدن، الکل و ضد عفونی کردن فضا به شدت رعایت شده است در واقع در سالن های تئاتر بیش تر از یک اجرا در نظر نمی گیرند و بدین گونه فضا و هوای سالن می تواند تغییر کند و آلوده نباشد.
او در پاسخ به این سوال که موافق برگزاری جشنواره هست یا خیر تصریح کرد: بله، موافق برگزاری جشنواره هستم بدیهی است که اگر موافق نبودم در جشنواره هم حضور پیدا نمی کردم.
مرادی با اشاره به اینکه به فکر اجرای عموم در سال بعد است یا همین امسال گفت: واقعیت این است که این نمایش نامه را با آقای فرشاد فزونی طراح و آهنگساز این اثر حدود 6 ماه پیش تمرین کردیم. بله، امیدواریم که بتوانیم سال آینده اجرای عموم داشته باشیم. به طور کل اگر ویروس منحوس کرونا اجازه بدهد، ما در دو حالت آمادگی اجرا خواهیم داشت. اگر این ویروس با زدن واکسن از بین برود این نمایش را در سالن روی صحنه می بریم در غیر این صورت در اواخر بهار و اوایل تابستان این نمایش را در فضای باز اجرا خواهیم کرد.
کارگردان « رومئو و ژولیت » در خصوص اینکه چقدر امیدوار است هزینه هایی که برای نمایش خرج کرده برگردد خاطرنشان کرد: هدف من این نیست که به هزینه های رفته شده فکر کنم. برای من در حال حاضر مهم ترین مسئله حفظ تئاتر و سنت آن است تا دیدن تئاتر. قشر زیادی از جوانان درگیر هنرهای نمایشی و تئاتر هستند و ما به عنوان یک بزرگ تر، معلم و استاد باید بتوانیم امید را برای جوانان و نوجوانان در آینده به ارمغان بیاوریم و امیدوارم که جوانان بتوانند این کار را انجام دهند و اجرا کنند.
در پایان و با اشاره به اینکه چگونه می شود سال گذشته تئاتر را جبران کرد؟ اظهار کرد: من گمان می کنم نمی شود چنین چیزی را جبران کرد به هر حال این یک فقدان خیلی بزرگی است که به هر دلیلی اتفاق افتاده است. من امیدوار هستم که درسال های بعد بیشتر به تهویه هوا و بهداشت عمومی توجه کنیم و بدانیم که اگر کرونا از بین رفت ممکن است اتفاقات ناگوار دیگری مانند کرونا در راه باشند و در واقع این ما هستیم که باید در جامعه خودمان، شهرمان، سالن ها را تمیز نگه داریم و سطح دانش و درک بهداشتی عمومی را در جامعه بالا و بالاتر ببریم.
