خبرگزاری میزان – رقابت‌های کاراته قهرمانی آسیا ۲۰۲۲ با قهرمانی تیم مردان کشورمان در کومیته تیمی به پایان رسید، اما این پیکارها یک پیام مهم برای کاراته ایران داشت که آن نیاز مبرم به تغییر نسل است. مردان و بانوان در بخش انفرادی بزرگسالان حتی طعم فینال را هم نچشیدند تا ثابت شود دیگر کار از کار گذشته و نیاز به تغییر نسل شدیداً حس می‌شود.
شهرام هروی بهترین مربی تاریخ کاراته ایران در بخش کومیته تیمی موفق شد تیمش را قهرمان کند، اما مهره‌های باتجربه او در بخش انفرادی کمی ضعیف‌تر از حد تصور ظاهر شدند، هرچند مشکلات داوری هم در این زمینه تاثیرگذار بود. جایی که امیر مهدی‌زاده، ذبیح‌الله پورشیب و بهمن عسگری نتوانستند به مدال برسند و تنها علی مسکینی و صالح اباذری صاحب گردن آویز برنز شدند.
در بخش بانوان هم که سارا بهمنیار در ۵۰-، فاطمه سعادتی در ۵۵-، مبینا حیدری در ۶۸- و لیلا برجعلی در وزن ۶۸+ کیلوگرم صاحب مدال برنز شدند و آتوسا گلشادنژاد در وزن ۶۱- کیلوگرم نیز از دور رقابت ها کنار رفت.
با نگاهی کلی به این آمار مشخص می‌شود که کاراته ایران در بخش مردان نیاز به تغییر نسل دارد و بهتر است استعدادها جای اسم‌ها را بگیرند. با وجود مربی بزرگ و کاربلدی مثل هروی بهتر است تغییر نسل هر چه زودتر شکل بگیرد تا خون تازه‌ای در رگ‌های کاراته ایران جاری شود.
در بخش بانوان هم باید پذیرفت که مدال برنز نهایت آرزوی ورزشکاران شده و باید این تغییر نگرش در آنها شکل بگیرد و این وظیفه هم بر عهده کادرفنی است.
اما با تمام این تفاسیر سر و صدای عجیبی که فدراسیون کاراته به راه انداخته جای تعجب دارد. این نتایج عجیب از سوی مسندنشینان کاراته چنان سر و صدا به پا کرده که گویا دیگران فرق برنز و طلا را نمی‌دانند و یا از نتایج ادوار گذشته بی‌اطلاع هستند.
به هر حال انتخابات ریاست فدراسیون نزدیک است و احتمالا یکی از دلایل لشگرکشی به تاشکند، تلاش برای جلب رضایت جامعه این رشته و رای دهندگان جهت بقا بود!
بهتر است نتایج کاراته ایران آسیب شناسی شود تا در رویدادهای مهمتر، به برنز راضی نباشیم و منافع کاراته به منافع افراد ترجیح داده شود.
انتهای پیام/
