منیر اسدزاده در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه درخت گردو علاوه‌بر ایران در دیگر کشورهای آسیایی، اروپایی، آمریکای شمالی و جنوبی کشت می‌شود، اظهار کرد: این درخت از محصولات مهم خشکباری دنیا به شمار رفته و در برخی کشورهای صنعتی به‌عنوان یک درخت روغنی بسیار مهم به حساب می‌آید.
وی با اشاره به اینکه گردوی ایرانی مهم‌ترین گونه از جنس جوگلانس است که هم از نظر میوه خوراکی و هم از نظر صنایع چوب مورد توجه است، عنوان کرد: کِشت گردو در ۲۶ استان کشور انجام می شود که در سال‌های اخیر بیماری شانکر گسترش زیادی داشته و در شرایط مناسب تهدید جدی برای درختان گردو محسوب می‌شود.
اسدزاده ادامه داد: این بیماری یکی‌از مهم‌ترین عوامل کاهش تولید از نظر کمیت و کیفیت این محصول است که در مناطق مرطوب و پُرباران به شدت شیوع دارد و خسارات زیادی به باغات گردو وارد کرده است.
این کارشناس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان گفت: شانکرهای پوستی گردو بیماری‌های ثانویه‌ای هستند که به‌دنبال ضعیف شدن درخت در اثر تنش‌های محیطی ازجمه سطحی بودن یا فشردگی خاک، خشکی، آبیاری بیش‌ازحد و پوسیدگی‌های طوقه و ریشه ظاهر می شوند و حتی درختانی که از شانکر بهبود یافته‌اند اگر مجدداً در معرض چنین تنش‌هایی قرار بگیرند، شانکرها دوباره در آن ظاهر می‌شوند به همین دلیل شناخت و رفع علل اولیه ضعف درخت مهم‌تر و مقدم‌تر بر درمان شانکر است.
وی با اشاره به اینکه معمولاً درختان شش تا هشت ساله به این بیماری مبتلا می شوند، عنوان کرد: علائم بیماری به صورت شکاف‌های طولی در پوست تنه و شاخه‌های اصلی دیده می‌شود، از اواخر بهار تا اوایل پاییز، از آن‌ها تراوشات غلیظ قهوه‌ای یا قرمز رنگی بیرون می‌زند و پس از خشک شدن قهوه‌ای یا سیاه شده و ظاهری شبیه خونریزی به درخت می‌دهد.
اسدزاده با اشاره به اینکه میزان رشد شانکرها به ۳۰ سانتی‌متر در بهار و ۶۰ سانتی‌متر در تابستان می رسد، عنوان کرد: این باکتری با مسدود کردن آوند آبکش، باعث اختلال در حرکت قند و در نتیجه ایجاد نشانه‌های زوال مانند تنگی تاج، زردی برگ و خزان زودرس، خشکی شاخه، اُفت محصول و حتی مرگ درخت می‌شود.
این کارشناس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان ادامه داد: باکتری عامل بیماری در درون شانکر یا تراوشات خشک شده روی تنه درخت زمستان گذرانی می‌کند و از اوایل بهار تا اواخر پاییز فعال شده و توسط تراوشات به بیرون راه می‌یابد.
وی گفت: باکتری از طریق باران و آبیاری بارانی وارد زخم‌های عمیقی که به پوست داخلی رسیده‌اند، می‌شود و سایر درختان سالم را آلوده می‌کند و معمولاً چند سال طول می‌کشد تا نشانه‌های بیماری ظاهر شود.
اسدزاده تأکید کرد: این بیماری تاکنون با سموم شیمیایی یا آنتی‌بیوتیک قابل کنترل نبوده اما در ابتدای بیماری جراحی قسمت آلوده و ضدعفونی با سموم مسی یا هیپوکلریت سدیم مؤثر است.
این کارشناس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان افزود: از نظر منابع ژنتیک مقاومت، کلیه ارقام گردو ازجمله نوع ایرانی به شانکر عمقی پوست حساس و پایه‌های تجاری به ویژه پارادوکس به این بیماری نسبتاً مقاوم هستند.
انتهای پیام
