به گزارش بهداشت نیوز، گیاه رزماری، دارای خواص بادشکن، ضد گرفتگی عضلانی، تعدیل کننده خلق، آرامبخش، مدر و ضدمیکروب می‌باشد. بطور سنتی جهت درمان سوء هاضمه‌های عصبی، میگرن، سردرد و فشار خون بالا مصرف می‌شود. بصورت موضعی در درد ماهیچه، درد عصب سیاتیک و عصب بین دنده‌ها استفاده می‌شود.
آثار فارماکولوژیک مشاهده شده: بواسطه حضور 1 و 8 سینئول و بورتیل استات، اثر آنتاگونیستی استیل کولین در عضله قلب دارای اثر ضدگرفتگی عضلانی و بواسطه حضور ترکیبات ترپنی خاصیت آنتی اکسیدانی و بواسطه اسید رزمارنیک اثر ضدالتهابی دارد (8). در موش آزمایشگاهی نر موجب کاهش غلظت تستوسترون می‌شود (.
احتیاط مصرف: در افراد حساس مصرف فرآورده‌های بهداشتی حاوی روغن این گیاه ایجاد حساسیت به نور و تحریکات پوستی می‌کنند .
منع مصرف: روغن رزماری دارای 20-10 درصد کافور می‌باشد که اگر به مقدار زیاد مصرف شود می‌تواند موجب تشنجات صرع مانند شود. این گیاه در دوران بارداری، فشار خون بالا و بصورت موضعی مصرف نشود ).
ترکیبات شیمیایی: فلاونوئید، مواد فنلی، اسانس (آلفا و بتاپینن) ترپنوئید، تانن .
نحوه و میزان مصرف:
1- دم کرده: برگ یا سرشاخه‌های خشک گیاه 4-2 گرم سه بار در روز میل شود.
2- عصاره مائی: 4-2 میلی لیتر به نسبت 1:1 در الکل 45%، سه بار در روز میل شود .
مصرف غذایی: روغن آن بعنوان خوشبو کننده به مقدار کم به مواد غذایی اضافه می‌شود
