درهمین راستا و به بهانه درگذشت پله بد ندیدیم خاطره ای از این چهره فراموش نشدنی و پادشاه فوتبال تاریخ را به رشته تحریر درآوریم که حاوی درسی بزرگ برای حتی فوتبالیست‌های ایرانی است.
ژیلمار افسانه دروازه بانی برزیل بود. او در سه جام جهانی گلر شماره یک برزیل بود و دو مرتبه نیز به عنوان قهرمانی این رقابت‌ها رسید. ژیلمار به عنوان برترین دروازه‌بان برزیل در سدهٔ بیستم و یکی از برترین دروازه‌بانان تاریخ شناخته می‌شود. او شخصیتی باوقار و آرام داشت و در سال ۱۹۹۸ نشان لیاقت فیفا را دریافت کرد. از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده می‌توان به کورینتیانس و سانتوس اشاره کرد. به دلیل همبازی بودن با پله در سانتوس و تیم ملی برزیل به عنوان «دروازه‌بان پله» مشهور شده است. اگر بخواهیم برای فوتبالدوستان ایرانی مقایسه‌ای انجام دهیم که محبوبیت و بزرگی ژیلمار را یادآوری کنیم باید بگوییم در مقیاسی بسیار کوچک‌تر او عابدزاده برزیل بود.
پله که رابطه صمیمانه ای با ژیلمار داشت در مصاحبه ای جالب به خاطره ای از این دروازه بان محبوب اشاره کرد و گفت: «روزی همراه تیم ملی برزیل در ورزشگاه ماراکانا بازی داشتیم. حدود ۱۵۰ هزار نفرجمعیت حاضر در ورزشگاه به شدت شروع به تشویق ژیلمار کردند. او دو جام جهانی را برده و از محبوبیت فراوانی در برزیل برخوردار بود. همان جا به او گفتم دوست من خداحافظی کن! ژیلمار با تعجب نگاهی به من انداخت و گفت که دیوانه شدی؟! ۱۵۰ هزار نفر من را تشویق می‌کنند و تو می‌گویی خداحافظی کن! گفتم که بله! حالا که این مردم تو را دوست دارند خداحافظی کن چون اگر دیر کنی و بخواهی تحت هر شرایطی ادامه دهی همین ۱۵۰ هزار نفر تو را هو خواند کرد و دقیقا یک سال بعد همین اتفاق افتاد! در همان ورزشگاه ماراکانا بازی داشتیم و ژیلمار که پا به سن هم گذاشته بود گل بدی خورد. بیش از ۱۰۰ هزار تماشاچی حاضر درورزشگاه افسانه دروازه بانی برزیل را هو کردند! ژیلمار هم با چشمانی اشکبار زمین را ترک کرد و بعدها به من گفت که کاش آن روز به حرف‌هایت گوش می‌کردم و...»
باری، این خاطره ای جالب از پادشاه فوتبال جهان است که در فوتبال و ورزش برزیل به یک آدم باهوش و سیاستمدار مشهور بود. او خودش در ۱۷ سالگی پیراهن تیم ملی برزیل را پوشید و در ۳۰ سالگی و اوج از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. مردی که اگر نصیحتی داشت خودش نیز به عمل می‌کرد!
