صاحبی‌نژاد با اشاره به ظرفیت‌های حمایتی از شرکت‌های دانش‌بنیان اظهار کرد: «از سال ۱۳۸۹ حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان با تدوین اساسنامه صندوق نوآوری، تدوین آیین‌نامه اجرایی قانون حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان، سیاست‌های کلی علم و فناوری آغاز شد و با تصویب قانون جهش تولید دانش‌بنیان در سال ۱۴۰۱ خاتمه یافت و هدف همه این اقدامات، ایجاد زمینه‌های اثرگذاری شرکت‌های برآمده از دل دانشگاه‌ها در صنایع بوده است.» دبیر گروه سیاستگذاری و ارزیابی فناوری نانو، عمده صنایع موجود در کشور را کارخانه‌هایی دانست که با واردکردن ماشین‌آلات از خارج اقدام به راه‌اندازی خط تولید کرده‌اند و افزود: «بر این اساس ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان در دستور کار کشور قرار گرفت و از کل ۷۸۸۲ شرکت دانش‌بنیانی که شکل گرفته‌اند، ۷/ ۲۴ درصد از نوع شرکت‌های تولیدی نوع ۲ هستند.» صاحبی‌نژاد با بیان اینکه میزان اثرگذاری این شرکت‌ها در تولید ناخالص داخلی بسیار پایین است، گفت: «برای رفع این مشکل می‌توان راهکارهایی چون توانمندسازی شرکت‌ها، ایجاد بازارهای جدید و حمایت از این شرکت‌ها را بر اساس ظرفیت‌های قانونی پیشنهاد داد.» وی به وضعیت چرخه عمر شرکت‌های نوپا اشاره کرد و توضیح داد: «۵۰ درصد از شرکت‌های نوپا بعد از ۴ سال از زمان تشکیل، از بین می‌روند.» دبیر گروه سیاستگذاری و ارزیابی فناوری نانو ستاد نانو ادامه داد: «بر اساس آمارها، ۲۵ درصد از شرکت‌های نوپا در سال‌های ابتدایی شکست می‌خورند و از بین می‌روند و تا پایان سال دهم ۷۰ درصد از شرکت‌های نوپا از بین می‌روند.» وی بازار، مدل کسب‌وکار، سیستم مدیریتی ضعیف، منابع مالی و مشکلات موجود در محصول را از مهم‌ترین دلایل شکست و نابودی شرکت‌های نوپا نام برد.
