شمار زیادی از دختران و زنان چینی طی ماه‌های گذشته اسامی پسرانه خود را تغییر داده‌اند؛ پدیده‌ای که ناشی از سیاست دولتی تک‌فرزندی در اواخر دهه هفتاد میلادی تا سال ۲۰۱۵ میلادی است و والدین چینی به خاطر اینکه دوست داشتند، تنها فرزندشان پسر باشد، در صورت تولد فرزند دختر، اسامی پسرانه برای او انتخاب می‌کردند؛ امری که مشکلات زیادی را برای دختران در جامعه مردسالار چین به وجود می‌آورد.
به گزارش شفقنا به نقل از العربی الجدید، کارشناسان معتقدند اقدام دختران و زنان در تغییر اسامی پسرانه در نتیجه تسهیل محدودیت‌ها و قوانین مربوط به تغییر نام‌ها نشانگر آگاهی دختران به حقوق طبیعی خود در جامعه است. چین در اوایل سال گذشته نخستین قانون مدنی را تصویب کرد که به افراد بالغ اجازه می‌دهد اسامی که در تضاد با ارزش‌های اجتماعی اساسی نیست، انتخاب کنند.
در همین رابطه، «جاو ویه لیانگ» (دختر ۲۸ ساله چینی) که اخیرا اسم خود را تغییر داده به العربی الجدید می‌گوید: «من در سال ۱۹۹۴ میلادی در خانواده‌ای روستایی به دنیا آمدم که سیاست تک‌فرزندی بر آن اعمال شده بود، پدر و مادرم منتظر فرزندی پسر بود، اما من به دنیا آمدم، به همین خاطر پدرم تصمیم گرفت اسم جاو با نشانه «دی دی» را که مژده دهنده نوزادی پسر است را روی من بگذارد، من وقتی که وارد مدرسه ابتدایی شدم، معنی اسمم را فهمیدم و هربار که معلم اسم من را صدا می‌زد، سایر دانش‌آموزان مرا به سخره می‌گرفتند، این موضوع تا دانشگاه ادامه یافت و مشکلات روانی زیادی برای من به وجود آورد چرا که نام من تنها مژده‌ای برای تولد برادر بعدی‌ام بود، نمی‌دانستم چکار کنم تا اینکه سال گذشته شنیدم مقامات قانونی تصویب کرده‌اند که اجازه تغییر اسامی را می‌دهد لذا بدون ذره‌ای تردید به اداره مربوطه رفتم و بی آنکه به پدر و مادرم بگوییم، نامم را تغییر دادم.»
در چین طی دهه‌های اخیر اسامی مرکب که نشانگر تمایل خانواده به داشتن فرزند پسر است، رواج پیدا کرده است مانند «آی دی دی» به معنای «من برادر کوچکم را دوست دارم» «ینگ دی دی» به معنای «سلام به برادر کوچک» و یا «یا نان» به معنای «دومی فقط پسر». این اسامی مشکلات زیادی نظیر افسردگی، احساس کم ارزش بودن و عدم پذیرش در جامعه را برای دختران چینی به وجود آورده است.
بر اساس آمار‌های اداره ثبت احوال چین، حدود ۵۰ هزار دختر چینی طی دهه گذشته با اسامی پسرانه نامگذاری شده‌اند که ۸۲ درصد این دختران در خانواده‌های تک‌فرزند به دنیا آمده‌اند و تنها ۱۸ درصد در خانواده‌های دارای بیش از یک فرزند چشم به جهان گشوده اند.
اما در همین ارتباط، «تانگ لی»، پژوهشگر اجتماعی موسسه «گوانگ دونگ»، در گفتگو با العربی الجدید اظهار داشت: «شیوع این اسامی مرکب که نشانگر خواست و تمایل خانواده‌ها به داشتن فرزند پسر است، ارتباط زیادی با سیاست تک‌فرزندی ندارد بلکه بیشتر بر مردسالار بودن جامعه چینی صحه می‌گذارد. این اسامی به شکلی گسترده در دهه پنجاه و شصت میلادی هم شایع بوده است؛ امری که فارغ از تعداد نوزدان بیانگر ترجیح خانواده‌ها برای پسردار شدن است.»
تانگ لی اظهار داشت: «این امر در ارباط با سنت‌های قدیمی چینی که رفتار‌های این چنینی را به وجود آورده است مانند اینکه دختران اسامی خانوادگی را به ارث نمی‌برند چرا که تابع نام خانوادگی همسرشان قرار می‌گیرند همچنین این اعتقاد وجود دارد که پسران به نوعی کمک‌کننده به خانواده و نگهداری کننده از افراد سالخورده هستند چرا که دختران به محض اینکه فردی برای خواستگاری‌شان بیاید، منزل پدری را ترک خواهند کرد.»
