موسیقی همواره در رویدادهای مهم نقشی اساسی داشته است و می‌توان نمونه بارز آن را در انقلاب ۵۷ یا هشت سال جنگ تحمیلی مشاهده کرد.
انقلاب اسلامی دورانی سراسر شور و امید بود و سرودها و قطعات موسیقی به این شور و هیجان، حالی دوچندان می‌بخشید؛ البته گاهی نیز همین حال و هوا بود که منجر به تولید برخی از قطعات موسیقی مشهور انقلاب شد.
اگر بخواهیم از یکی از معروف‌ترین آثار موسیقی که یادآور انقلاب ۵۷ است نام ببریم، «یار دبستانی من» به سرعت در ذهن شکل می گیرد؛ اثری که به قصد مشخص سیاسی و هیجان آفرینی معینی ساخته نشده بود. منصور تهرانی آن را برای موسیقی یک فیلم سینمایی سرود و ساخت ولی این قطعه کارکردی فراتر از قصد سازنده پیدا کرد و به یک سرود جمعی بدل شد.
این قطعه که با یک فلوت نواخته شده و بسیار ساده است، سال هاست که در خاطره انقلاب اسلامی باقی مانده است.
قطعه «یار دبستانی من» را شاید کمتر کسی نشنیده باشد؛ اثری که در ابتدا برای فیلمی سینمایی با صدای فریدون فروغی ساخته شد و باری دیگر توسط جمشید جم بازخوانی و برای همیشه با صدای او مشهور و ماندگار شد.
جمشید جم در سال ۵۷ دانشجو بود و در جریان وقایع دانشگاه و جامعه قرار داشت و این قطعه را به یاد یاران دبستانی و تیراندازی به دانش‌آموزان و دانشجویان در روز ۱۳ آبان ۵۷، بازخوانی کرد.
جم در توضیح این اثر یادآور شده است: در آن سال‌ها سرودهای مختلفی تولید می‌شد ولی ما هرگز انتظار نداشتیم که «یار دبستانی» این قدر گل کند و بازتاب داشته باشد. یادم هست چند روز بعد از اجرای این سرود، در حال عبور از چهارراه ولیعصر بودم که دیدم رادیوی تمام مغازه‌ها و حتی دست‌فروش‌ها «یار دبستانی» را با صدای بلند پخش می‌کنند. به طور حتم، خوشحال و حیرت زده بودم که این سرود با استقبال مردم مواجه شده است؛ به طوری که دوست داشتم با صدای بلند فریاد بزنم این سرودی که گوش می کنید را من خوانده‌ام!
۵۸۵۸
