امروز این تخته سنگ برای تقریبا ۵ میلیاردمین بار، مدار دیگری را به دور ستارهی مادر خود آغاز میکند.
در تصویر امروز ناسا چه میبینیم؟
نقطهی سمت راست در تصویر، بزرگترین سنگ شناخته شده در منظومه شمسی ماست. این تخته سنگ از هر سیارک، ماه و هستهی دنبالهدار شناخته شدهای بزرگتر است. این تخته سنگ بزرگتر از هر سیاره سنگی محلی است. گرانش این تخته سنگ را به توپ بزرگی تبدیل کرده است که گازهای سنگین را در نزدیکی سطح خود نگه میدارد. (تا پیش از کشف سیارات چگال بزرگی که به دور دیگر ستارگان میچرخند، بزرگترین سنگ شناخته شده از هر نوع بود.)
فضاپیمای ویجر ۱ در سال ۱۹۹۰، تصویری را از این سنگ فضایی غول پیکر که به آن نقطهی آبی کمرنگ میگویند، از خارج از منظومه شمسی گرفت. امروز این تخته سنگ برای تقریبا ۵ میلیاردمین بار، مدار دیگری را به دور ستارهی مادر خود آغاز میکند و در هر گردش بیش از ۳۵۰ بار به دور خود میچرخد. سال نو میلادی به همه ساکنان این تخته سنگ که زمین مینامیم مبارک باشد.