به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آسیب ها در استان سیستان و بلوچستان فقط منحصر به مسئله آب، جان باختن کودکان در هوتک ها و حمله گاندو ها به آنها، شناسنامه دار شدن بی هویت های ایرانی!، سوخت بری ، قاچاق مواد مخدر ، کپرنشینی و... نیست. کمبود فضای آموزشی؛ یکی دیگر از مهم ترین مسائلی است که این استانِ وسیع، با آن دست و پنجه نرم می کند. سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس این استان، سالیانه تعداد زیادی کلاس درس در سیستان و بلوچستان به بهره برداری می رساند و تحویل آموزش و پرورش می دهد؛ ولی همچنان، این استان، در قعر جدول سرانه فضای آموزشی برای دانش آموزان است. اما علت این مهم چیست؟ چرا با وجود اینکه سازمان نوسازی مدارس، اینچنین منابع مالی برای سیستان و بلوچستان جذب می کند و مدرسه می سازد، باز هم سرعت ساخت مدرسه کند است؟
در این راستا، با داوود گلی، مدیر روابط عمومی اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان سیستان و بلوچستان به گفت و گو نشستیم تا ببینیم علت کمبود شدید سرانه فضای آموزشی در این استان به چه علت است.
او در ابتدا با اشاره به اینکه با اشاره به اینکه سرانه فضای آموزشی در سیستان و بلوچستان برای هر دانش آموز ، 3/2 متر مربع است، گفت: این رقم، با میانگین کشوری که 5/2 متر مربع به ازای هر دانش آموز است فاصله معناداری دارد و یکی از عواملی که این میانگین را ایجاد کرده عقب ماندگی تاریخی این استان در ساخت مدرسه بوده است. در هشت سال اخیر، سیستان و بلوچستان، در بحث جذب اعتبارات مالی (چه دولتی و چه از طرف خیرین)، به خوبی عمل کرده است. اعتبارات دولتی، به موقع و صد در صد برای استان تخصیص داده شد. همچنین در سال گذشته، مشارکت خیرین در حوزه ساخت و ساز مدارس رقمی به مبلغ 214 میلیارد تومان بود که در سطح کشور بی نظیر بوده است؛ در واقع سیستان و بلوچستان رتبه اول جشنواره خیرین مدرسه ساز کشور را به خود اختصاص داد. لازم به ذکر است امسال، فقط در 6 ماهه نخست سال، 350 میلیارد تومان آورده خیرین بوده برای ساخت مدرسه در استان بوده است و امیدواریم در 6 ماهه دوم هم این روند ادامه داشته باشد که بیشترین سطح جذب اعتبارات از خیرین است.
داوود گلی در ادامه تاکید کرد: در سال 1400، هزار و 130 کلاس درس برای اولین بار در یک سال نسبت به سال های قبل ساخته شود. همچنین در سال 1401، تا پایان شهریورماه، 801 کلاس درس در قالب 183 مدرسه تحویل آموزش و پرورش داده شد. در 6 ماهه دوم امسال نیز قرار است 800 کلاس درس دیگر ساخته شود. در مجموع امسال، 1600 کلاس درس تحویل آموزش و پرورش می شود.
وی در ادامه افزود: با همه اینها، باز هم در استان سیستان و بلوچستان می بینیم که کمبود مدرسه و سرانه فضای آموزشی زیاد است که مهم ترین علت آن، افزایش فزاینده جمعیت دانش آموزی است. سیستان و بلوچستان، جوان ترین استان کشور است و در چند سال اخیر، رشد جمعیت دانش آموزی نرخ فزاینده ای داشته است به گونه ای که به طور میانگین، در هر سال، حداقل 50 تا 60 هزار دانش آموز جدید وارد بدنه آموزش و پرورش می شود. اگر خروجی های پایه دوازدهم را هم در نظر بگیریم که فارغ التحصیل می شوند، در قیاس با ورودی ها، بسیار ناچیز است. در سال تحصیلی گذشته، 825 هزار دانش آموز داشتیم و امسال، این تعداد به 890 هزار دانش آموز رسیده است، در واقع، افزایش 65 هزار نفری اتفاق افتاده است.
مدیر روابط عمومی اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان سیستان و بلوچستان تصریح کرد: در واقع هر چقدر کلاس درس می سازیم و فضاهای آموزشی را توسعه می دهیم تا عقب ماندگی های قبلی جبران شود؛ کار در این زمینه جلو نمی رود. نه تنها کمبودها جبران نمی شود؛ بلکه سالیانه افزایش جمعیت، نیاز به کلاس های درس جدید را بیش از پیش نمایان می کند. این در حالی است که در استانهای، دیگر شاید در سال حداکثر پنج هزار دانش آموز جدید وارد بدنه آموزش و پرورش شود.
داوود گلی در ادامه به دیگر مشکلاتی که سبب ایجاد کمبود در سرانه فضای آموزشی در سیستان و بلوچستان می شود اشاره کرد و افزود: سیستان و بلوچستان، پهناورترین استان کشور است که جمعیت پراکنده ای دارد. در این استان، روستاهایی وجود دارند که جمعیتشان به 50 نفر هم نمی رسد و انتظار دارند آنجا هم برای فرزندانشان مدرسه احداث شود. همچنین مناطقی در استان وجود دارد که دسترسی به آنها بسیار سخت است و شرایط حضور برای سازمان نوسازی و خیرین بسیار دشوار است؛ اما ما از همه ظرفیت ها بهره می بریم تا بتوانیم برای همه دانش آموزان حداقلی ترین شرایط تحصیل رایگان را فراهم کنیم و گامی هم در جهت تحقق عدالت آموزشی برداریم.
وی در ادامه تاکید کرد: همچنین باید حاشیه نشینی را هم مزید بر علت این مهم بدانیم. شهرهای زاهدان ، ایرانشهر ، چابهار و زابل بیشترین جمعیت حاشیه نشین را دارند. برای مثال، در زاهدان در 6 ماهه نخست امسال، از مجموع پروژه هایی که برای داخل شهر تعریف شده بود، 8 پروژه در حاشیه شهر اجرا شدند که پروژه های عظیمی بودند که حداقل 12 و حداکثر 18 کلاسه بودند. مشابه همین اقدام نیز در سه شهرستان دیگر انجام شده است.
او گفت: عزم ما بر پیشگیری از بازماندن دانش آموزان از تحصیل جزم است. خیلی از دانش آموزان حاشیه شهر به دلایل مختلف از جمله عدم دسترسی به فضاهای آموزشی، فقر ، عدم دسترسی به مدارس مرکز شهر از تحصیل، ازدواج های زود هنگام دختران، فقر فرهنگی و... ممکن است از تحصیل باز بمانند و این باعث می شود که به سمت کار کردن بروند تا معیشت خانواده را تامین کنند.
داوود گلی در پایان گفت: یکی دیگر از اقداماتی که در سازمان نوسازی پیگیر آن هستیم، موضوع استانداردسازی کلاس های درس است. شاید کلاس های درسی بوده باشند که در سالیان دور احداث شده اند؛ ولی ویژگی های یک کلاس درس استاندارد را ندارند؛ لذا در گام بعد، استانداردسازی این کلاس ها در دست کار است و امیدواریم بتوانیم مشکلات فضاهای آموزشی سیستان و بلوچستان را حل کنیم.
