من نمی دانم مخاطب شما فرد خاصی است و یا همه مخالفان را خطاب را کرده‌اید. در رزومه شما دیدم که دکترای حقوق هم دارید. کسی که با الفبای حقوق آشناست بهتر از من زیست شناس به اشکالات حقوقی این جنس حرف‌ها آشناست. اگر فرد خاصی که یکی از این سه ویژگی بیمار، معاند و حقوق بگیر مخالف سد چم شیر و یا ترکیبی از آنها را می شناسید لطف بفرمایید مشخص کنید. اینکه فرموده اید اگر قرار است کسی درباره آن حرف بزند باید وزارت نیرو بگوید که مشکل دارد با کدام منطق حقوقی و علمی می‌خواند!
جناب استاندار، مخالفان سد چم شیر بسیارند. جامعه محیط زیستی کشور و هزاران هزار متخصص با آبگیری این سد پر مسئله مخالفند. تا به حال ۲۳۱۸۹ نفر هم در کارزاری به مقامات خواستار جلوگیری از آبگیری این سد شده‌اند. سه انجمن مهم علمی کشور و ۲۰ متخصص شناخته شده در نامه‌ای به مسئولین با نام و امضای خودشان اعلام کرده‌اند که باید جلوی فاجعه را گرفت. کمیسیون اصل ۹۰ مجلس تا روشن شدن ابهامات پروژه با آبگیری آن مخالف است. سازمان حفاظت محیط زیست صراحتا هم توسط رئیس سازمان و هم توسط معاون سازمان به ریاست جمهوری و وزارت نیرو دلایل علمی خود را گفته‌اند. آیا همه اینها بیمار، معاند و حقوق بگیرند؟ آیا اینها همه دروغ می‌گویند؟
جناب استاندار، تنها چیزی را که هرگز نمی‌توان دروغ گفت شوری آب، چشمه های شور، رخنمون نمکی و جنس سازندی است که میلیون‌ها سال از استقرار آن در یک منطقه می‌گذرد. اتهامات شما از جنس فشارهای سیاسی برای آبگیری سدی پر ابهام است که نتیجه آن بحران آب و آلودگی در کشور شده است. بنده به عنوان استاد دانشگاه تهران که حقوق بگیر دولت جمهوری اسلامی ایران هستم طبق وظیفه اخلاقی و حرفه‌ای و بر اساس پژوهش های علمی و گزارشات شرکت‌های مشاور و نهادهای رسمی در کنار سازمان حفاظت محیط زیست و جامعه علمی خود را مقید به دیده‌بانی از سرمایه‌های زیستی این سرزمین طبق اصل ۵۰ قانون اساسی می‌دانم.
اگر یک دلیل برای مخالفت من با آبگیری سد چم شیر لازم باشد همین اظهارات سراسر غیر علمی، تهمت زدن و تاکید بر استفاده آب سد چم شیر برای صنایع پتروشیمی و پالایشگاه کافی است. اگر سوابق پروژه را مطالعه کنید خواهید دید که بر اساس گزارش ارزیابی قرار بوده است که این سد برای برای آب شرب و کشاورزی استفاده شود. به نظر می رسد با افشای نتایج مطالعات که در اکثر آنها کیفیت آب مورد تردید بوده است با تغییر هدف گذاری اولیه از شرب به صنعت، هزینه کرد هزاران میلیاردی از بودجه‌های کشور توجیه می‌شود.
جناب استاندار محترم: کشور ایران به اندازه کافی آسیب نابودی رودخانه‌ها برای احداث صنایع آلاینده را دیده است. خشک شدن زاینده رود به کام فولاد مبارکه و ذوب آهن و به ضرر نابودی بهترین شهر توریستی ایران تمام شد. ایران یک سرزمین یکپارچه است. بنانیست به خاطر ایجاد صنایع یک منطقه، محیط زیست یک حوضه آبریز در چندین استان نابود شده و با شور شدن زمین‌های کشاورزی و گسترش گرد و خاک سلامت بخش مهمی از کشورمان آسیب دیده و مشکلات جدی مهاجرت و تهدید امنیتی برای کشور بوجود آید.
استان زیبای کهکیلویه بخشی از پاره تن ایران عزیز است و با داشتن رودخانه زهره و چشم اندازهای زیبا حتی در سازند گچساران ظرفیت‌های فوق العاده گردشگری دارد که اگر فقط بخشی از پول ساخت سد چم شیر برای آن هزینه می‌شد درآمدهای پایدار و سالم برای مردم دوست داشتنی منطقه ایجاد می‌کرد.
در هر حال امیدوارم با عذر خواهی از سخنان غیر حرفه‌ای خود در راستای حفط این سرزمین همراهی کنید تا آنطور که آقای دکتر سلاجقه گفته اند "از تکرار گتوند دوم" جلوگیری شود.
استاد دانشگاه و فعال محیط‌زیست*
4747
