به گزارش سرویس ورزشی جام نیـوز، برای هواداران استقلال که دوران پرصلابت استراماچونی را درک کرده‌اند پذیرش خوشحالی مربیان استقلال از صدرنشینی تیم به واسطه‌ی شکست رقبا سخت است، آن‌ها دوست دارند تیم محبوبشان خودش گلیمش را از آب بیرون بکشد و با انجام بازی های مقتدرانه رقبایش را از از میدان به در کند.
هواداران استقلال احساس می‌کنند اگر محمود فکری در اندیشه‌های خود تجدید نظر کند مطمئناً استقلال می‌تواند با جسارت و شجاعت بیشتری در میدان مسابقه ظاهر شود و کارش کم‌تر به اما و اگر برسد. اما و اگر هایی که بارها به زیان آبیپوشان تمام شده است.
برای هواداران استقلال قابل قبول نیست که یک نیمه‌ی تمام به ارزیابی و بررسی توان رقیبی مانند نفت مسجدسلیمان هدر برود و کادر فنی تیم بعد از چهل و پنج دقیقه به این موضوع پی ببرد که نباید تیم را بدون هافبک طراح و سازنده راهی میدان مسابقه می‌کرد!!
محمود فکری سرمربی فعلی استقلال رکورد‌دار بیشترین تعداد بازی با پیراهن آبی استقلال است و به همین دلیل از او انتظار بیشتری می‌رود، او توانایی های زیادی دارد حیف است که در حصار اندیشه‌های احتیاط آمیز محصور شود.
برخی معتقدند که توان فنی و پتانسیل کاری کادر فنی استقلال و در رأس آن محمود فکری به عنوان سکاندار این کادر بیشتر از این نیست که امروز با استقلال می‌بینیم، اما قطعاً این حرف نمی‌تواند حرف درستی باشد، محمود فکری اگر در تمام سال‌های فعالیت حرفه‌ای اش در فوتبال ایران چه به عنوان بازیکن و بعدها به عنوان دستیار و همکار با مربیانی که با آن ها کار کرده است از هر مربی یک درس آموخته باشد می‌تواند با تلفیق این آموزه‌ها و تجارب گرانبهایش و آموزه‌های خود در کلاس های مربیگری در همین فوتبال نیم بند ایران موفقیت‌های خوبی به دست آورد، جدا از این شرایط و اتفاقات فکری به عنوان سرمربی در لیگ عجیب و غریب دسته اول فوتبال ایران که سرشار از چالش‌هاست موفق به رساندن تیم به لیگ برتر شده است.
محمود فکری برای هدایت آبیپوشان و موفقیت در این نقش راه‌های نرفته‌‌ی زیادی در پیش دارد ولی به شرطی که گوش خود را برای شنیدن انتقادات به جا و مهمی که این روزها به کارش وارد است باز بگذارد، ایرادات فنی تیمش را قبول کند و برای رفع این ایرادات آستین بالا بزند.
دفاع فکری از عملکردش در استقلال که با دیدی متعصبانه و عدم توجه به واقعیت موجود باشد هرگز کمکی به او نخواهد کرد.
محمود فکری از مربیان نسبتاً جوان فوتبال ایران است که الحق و الانصاف هم نشان داده می‌تواند به عنوان یک مربی تاثیر گذار در فوتبال ایران خودی نشان دهد، اما باید به ایشان یادآوری کرد که داشتن روحیه‌ی انتقاد پذیری نه تنها برای یک مربی ضعف نیست بلکه می‌تواند یک حسن و نقطه قوت بزرگ هم تلقی شود، مربی‌ای که شجاعت پذیرش اشتباهاتش را داشته باشد و در رفع آن‌ها بکوشد یقیناً خیلی زود به اهدافش می‌رسد، شکستن چرخه مربیان و وارد شدن در گود مربیگری فوتبال در ایران چندان کار آسانی نیست ولی فکری موفق شد به این چرخه وارد شود حیف است به خاطر برخی از موضوعات که چندان هم مهم نیست از این گود خارج شود.
