به گزارش خبرگزاری صداوسیما، محمد انجم‌شعاع، افزود: اگر این دغدغه وجود داشت، باید به جای پرداختن به یک سری کار‌های روزمره مانند مسابقات قرآن، موضوع حفظ به عنوان یک برنامه اصلی مورد توجه قرار می‌گرفت. رویکرد قرآنی دستگاه‌ها به صورت عمومی و دولتی همان رویکرد سنتی و درگیر شدن به یک سری کار‌های مشخص است که سالهاست، اجرا می‌شود.
وی اضافه کرد: نبود مسابقات ما را در حوزه نخبه‌پروری و در مقایسه با کشور‌های اسلامی به عقب می‌برد. روزگاری کشورمان قاری و حافظ مطرح نداشت، اما امروز چهره‌های بسیاری در سطح جهانی شناخته شده هستند.
مدیرعامل اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت اظهار داشت: پرداختن مدیران در بدنه دستگاه‌ها به یک موضوع ، برگزاری مسابقه به عنوان تنها فعالیت قرآنی ، مشکلاتی ایجاد کرده است، اینکه امروز در زمینه سبک زندگی اسلامی و در زمینه سواد عمومی قرآن دچار مشکل شده‌ایم، حاصل این نگاه تک‌بعدی است.
انجم‌شعاع با اشاره به اینکه کار‌های مسئولان قرآنی در زمینه حفظ قرآن در حد وسع خودشان بوده است اظهار کرد: در مورد حفظ قرآن کریم تا زمانی که دو مجموعه اصلی کشور یعنی مجلس و دولت تصمیم نهایی نگیرند، کار پیش نمی‌رود. مجلس شورای اسلامی می‌تواند قوانین تسهیل‌گرایانه‌ای را برای این موضوع تصویب و اعتبارات روشنی در نظر گیرد.
وی ادامه داد: مجلس می‌تواند ساختاری پاسخگو برای این موضوع تعریف کند. گرچه شورای توسعه فرهنگ قرآنی این کار را به سازمان اوقاف و امور خیریه سپرده است، اما این کار باید همراه با قوانین و اعتبارات درست باشد. اعتباراتی که بتواند جهش اصلی ایجاد کند، نه اعتباراتی در حد اعتبارات فعلی. برای این کار باید دست به ساختارسازی موقتی بزنیم، یعنی ساختاری طراحی شود تا طی یک بازه زمانی خاص به این موضوع بپردازد و بعد از تحقق این موضوع به کار خود پایان دهد.
مدیرعامل اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل‌های قرآن و عترت افزود: دومین مجموعه‌ای که می‌تواند به موضوع حفظ، سامان دهد، دولت است. دولت و شخص رئیس جمهور باید اراده‌ای برای اجرایی شدن این فرمان و تدبیر حضرت آقا اتخاذ کند تا براساس آن دستگاه‌های تحت امر خودشان را مکلف به اجرای منویات مقام معظم رهبری کنند.
وی بر گره زدن نهضت حفظ قرآن به مسجد تأکید کرد و گفت: اگر نهضت قرآنی حفظ به روحانیت، امام جماعت و مسجد گره بخورد، نه تنها یک جهش جدی را در پیش خواهیم داشت، بلکه حفظ قرآن نیز پایدار خواهد ماند.
