به گزارش خبرنگار تاریخ رکنا ،به تکرار و روی هم نویسی حروف در خوشنوسی « سیاه مشق » می گویند ؛ هدف از آن ، مهارت هنرمند خوشنویس در درست نوشتن شکل صحیح حروف است و در تکرار حروف و کلمات از نظر معنا اهمیت خاصی وجود ندارد و انگیزه اصلی استحکام بخشیدن و دست یافتن به اطمینان نهایی از لطافت و ظرافت های اجرای حروف بوده و در نهایت خوشنویس برای نگارش نهایی آماده می شود.
امروزه سیاه مشق ها به دو گروه تقسیم بندی می شوند :
با کشف زمینه های خلاقانه سیاه مشق نویسی در دوره قاجار ، هنرهای تجسمی معاصر ایران در دهه چهل شمسی در مسیر تازه و تجربه متفاوتی قرار می گیرد که متاثر از برداشت های آزاد هنرمندان از خوشنویسی و سیاه مشق نویسی است که جریان هنر نقاشی خط را تاکنون تداوم بخشیده است.
نمونه ای از سیاه مشق دوره قاجار را اینجا ببینید .
می آمد و چهره از عرق، تر کرده- چوگان به کف و اسب ز جا بر کرده
اندر خم زلف های مشک آلودش- دل های شکسته، خاک بر سر کرده!
منبع : هستان