فرارو- هم‌زمان با سالروز قیام تاریخ‌ساز ۱۹ دی ۱۳۵۶ قم جمعی از مردم این شهر با حضور در حسینیه امام خمینی (ره) با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی دیدار کردند.
گزیده بیانات رهبر انقلاب در دیدار صبح امروز مردم قم با ایشان به این شرح است:
زنده نگه داشتن حوادث تحولی تاریخ وظیفه‌ی همه است
- قیام ۱۹ دی مردم قم سرآغاز یک جهاد بزرگ و تحول‌آفرین بود برای بیرون کشیدن ایران از هاضمه غرب
- بزرگداشت نوزدهم دی سال ۵۶ هر سال تکرار میشود. باید هم استمرار داشته باشد. در آینده هم باید این رشته نورانی دوام پیدا کند. چرا؟ چون حادثه یک حادثه‌ی تحولی بزرگ بود، حادثه‌ی عادی نبود. زنده نگه داشتن حوادث تحولی تاریخ وظیفه‌ی همه است.
- چرا میگوییم نوزده دی قم یک حادثه تحول‌آفرین و تاریخی است؟ چون شروع و سرآغاز یک جهاد بزرگ است. از اینجا یک جهاد بزرگی آغاز شد در سراسر کشور که هدف این جهاد هم این بود که ایران عزیز را از هاضمه‌ی غرب بکشد بیرون. ایران که له شده بود زیر دست و پای فرهنگ معوج و غلط غربی و زیر تسلّط سیاسی و نظامی غربی، این را بکشد بیرون، مستقلش کند، هویت تاریخی ایران را احیا کند. هویت تاریخی اسلام و ایران، ایران اسلامی است.
- این هویت اسلامی ایران گم شده بود. اگر کسی می‌آمد در خیابان‌های تهران راه میرفت، نه حالا فقط هم تهران، در خیلی از شهر‌های دیگر، حتی در یک جا‌هایی از مشهد ما اگر کسی راه میرفت، احساس نمیکرد اینجا یک کشور اسلامی است، اینجا یک مردم مسلمانی زندگی میکنند.
- راهبرد جریان باطل کتمان یا کمرنگ‌کردن ایام‌الله است؛ راهبردش این است که نگذارد این‌جور روزها، این‌جور حادثه‌ها زنده بمانند و نورافشانی کنند. از نظر جبهه باطل این ایام غالباً کتمان می‌شوند یا حتی به انکار هم میرسد. روز بیست و دوی بهمن کتمان میشود، روز سیزده آبان، روز نوزده دی، روز نه دی، روز بیست و نه بهمن قضیه تبریز، روز تشییع شهید سلیمانی، روز تشییع شهید حججی، این‌ها همه ایام‌الله‌اند. این‌ها را می‌خواهند کتمان کنند. این‌ها هر کدام یک مشعلی هستند که از نظر جریان باطل باید خاموش بشوند، جریان باطلی که در مقابل شما، در مقابل این ملت، در مقابل این انقلاب قرار دارد این مشعل‌ها را بر نمی‌تابد، این‌ها را باید نابود کند، مشعل‌ها را خاموش کند.
کار را به لحظه و به هنگام باید انجام داد
- کار را به لحظه باید انجام داد. توابین برای انتقام خون مطهّر امام حسین آمدند جنگیدند، کشته شدند، همه‌شان کشته شدند، اما در تاریخ این‌ها را مدح نمی‌کنند. چرا؟ چون دیرجنبیدند. شما که میخواستید خونتان را در راه امام حسین بدهید، چرا در اول محرّم، دوم محرّم نیامدید، یک کاری اقلاً صورت بدهید؟ آن‌جا می‌ایستید تماشا میکنید، امام حسین (ع) به شهادت میرسد، بعد دلتان میسوزد، آن وقت می‌آیید در میدان. این کار را به هنگام انجام ندادن این جور است. کار را به هنگام باید انجام داد. نباید غفلت کنیم از وظیفه‌ای که عقل و شرع به عهده ما گذاشته. باید بدون تأخیر وارد میدان بشویم. نباید تأخیر داشته باشیم. آن وقت به تناسب اهمیتی که آن کار دارد، خطرات را به جان بخریم.
زمان جنگ، همه قدرت‌ها برای تجزیه ایران همدست شدند، اما نتوانستند
- بنده باز هم برای چندمین بار سفارش می‌کنم شرح حال این خانواده‌های شهدای دوران دفاع مقدس یا دفاع از حرم اهل‌بیت (ع) را بخوانید، ببینید چه سختی‌هایی را این‌ها متحمل شدند. این جوان همسر عزیزش، فرزند نور چشمش را رها میکند می‌رود برای ادای تکلیف در دفاع مقدس. هزار‌ها این‌جوری رفتند وارد میدان شدند خب نتیجه چه میشود؟ نتیجه این میشود که یک دیوانه‌ای مثل صدام با امکانات فراوان وارد میدان میشود، آمریکا کمکش میکند، اروپا کمکش میکند، ناتو کمکش میکند، شوروی کمکش میکند، کشور‌های مرتجع عرب مثل ریگ پول به پایش می‌ریزند آخرش هم هیچ غلطی نمیتواند بکند برمیگردد دست از پا درازتر. وقتی ما یک جوانی مثل جوان‌های دوره‌ی دفاع مقدس در میدان داریم که پشتشان گرم به آن ایمان است و یک کسی مثل امام دست و بازوی این‌ها را می‌بوسد نتیجه این میشود پیشرفت حتمی است. بله جنگ احزاب بود، امّا در این جنگ احزاب ایران پیروز شد؛ یعنی همه‌ی قدرت‌های دنیا دست به دست هم دادند که ایران را تجزیه کنند، خوزستان را جدا کنند، فلان جا را جدا کنند یک وجب از خاک کشور را نتوانستند ببرند این چیز کمی است؟ این پیروزی کوچکی است؟ وقتی حرکت میکنیم، احساس تکلیف میکنیم، خطر را قبول میکنیم، وارد میدان میشویم نتیجه این است دیگر این تجربه‌ی ماست دیگر.
ادامه دارد ...
