ماجرا از آنجا شروع شد که عربستان مایوس از پیروزی ترامپ و عصبانی از ورود بایدن به کاخ سفید، شروع به مانع تراشی و شرط گذاری برای همکاری با آمریکای جدید در منطقه کرد و از جمله اینکه "باید در مذاکرات و توافقات با ایران، در ارتباط با برجام حضور داشته باشد" و در راهبرد جدید خود ، لابی گسترده ای را در سطح کشورهای اروپایی و روسیه شروع کرد و گویا این لابی گری ها در پاریس به هدف خورد.
نکته عجیب ماجرا اما این بود که مکرون و وزیرخارجه اش لودریان از روزی که بایدن از صندوق های رای آمریکا بیرون کشیده شد و بخصوص بعد از اعلام قطعی پیروزی او، سراسیمه به مانع تراشی و بالا بردن هزینه های توافق و بازگشت به ساعت صفر برجام پرداختند. پاریس در همین چارچوب، به سرعت خود را با سران دولت های سه گانه منطقه که دراین سال ها عامل اصلی تنش و جنگ و یک مانع اصلی تحقق برجام بوده اند، هماهنگ کرد.
بعد از شروع رایزنی های تازه از سوی سعودی ها با پایتخت های اروپایی و حتی مسکو و تماس های سران ریاض با مکرون، فرانسوی ها بدون هماهنگی با سایر متحدان خود بخصوص آلمان و انگلیس، برای بازگشت آمریکا به ساعت صفر برجام، شرط گذاری کردند و خواسته سعودی ها مبنی بر حضور در هر توافقی با ایران را تکرار کردند.
چرخش و تحرکات شتابزده هفته های اخیر دولت فرانسه در نزدیک شدن به عربستان ، امارات و اسرائیل ، این گمانه را تقویت کرده است که پاریس دنبال سهمی بیشتر از سایرین حتی آمریکایی ها از منافع منطقه ای برجام است.
حالا با درخواست پاریس برای مشارکت دادن ریاض در موضوع برجام، درحالی روبه رو شده ایم که این کشور به چند دلیل صلاحیت های لازم را ندارد.
اول اینکه عربستان، از کشورهای منطقه است که اساسا دغدغه صلح ندارد و طی ۶ سال گذشته در یک نقض مستمر حقوق بشری، جنگی را به ملت یمن تحمیل کرده که دمکرات ها و حتی گروهی از جمهوری خواهان آمریکا هم نتوانسته اند چشم بر آن بربندند و ریاض اکنون به عنوان یک دولت متجاوز در جهان شناخته می شود.
این کشور هم اکنون با خرید صدها میلیارد دلار تسلیحات در سال های اخیر به بزرگترین زرادخانه جهان تبدیل شده است و عنصر تهدید کننده صلح و ثبات منطقه محسوب می شود و دارای پیشرفته ترین جنگنده های ساخت آمریکا و اروپاست.
عربستان همچنین فعالیت های غیر شفاف اتمی دارد که ابتدا باید این فعالیت ها را شفاف سازی کند. ضمن آنکه این کشور دارای موشک هایی با برد ۴ هزار کیلومتر است.
علاوه بر همه اینها این کشور نقش مثبتی در منطقه ایفا نمی کند، نه در سوریه و نه در عراق و ضمن آنکه دعوت ها و پیام های متعدد برای گفت وگو و کاهش تنش ها را در سال های اخیر بی پاسخ گذاشته است.
با این شرایط معلوم نیست فرانسه چرا باید دنبال مشارکت دادن چنین بازیگری باشد؟!؛ بازیگری که طی سال ها پمپاژ کننده خشونت از طریق فتاوای قتل و خونریزی بوده و از گروه های مخوف تروریستی و تکفیری مانند القاعده و داعش حمایت کرده است و رد پای آن در حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا و همچنین حملات تروریستی در شهرهای اروپایی و از جمله پاریس قابل پاک شدن نیست.
چه اتفاقی افتاده که نظر پاریس نسبت به عناصر مانع بازگشت آمریکا به برجام طی این سال ها، بخصوص عربستان، امارات و اسرائیل تغییر کرده است؟
آیا ماهیت این رژیم ها که در هماهنگی کامل با ترامپ علیه برجام تلاش کردند و مورد انتقاد دولت های اروپایی و از جمله فرانسه هم بوده اند، تغییر کرده است؟ آیا ماهیت مداخله امارات در لیبی، عربستان در جنگ علیه ملت یمن و همچنین رفتارهای ضد بشری تل آویو در قبال ملت فلسطین فرقی کرده است؟
قطعا چنین تغییراتی در یک دوره زمانی دو ماهه رخ نداده است، از همین رو این سوال مطرح می شود که آیا پاریس دوباره به نقش بازیگر بد در برجام بازگشته است؟ یا سهم بیشتری نسبت به سایرین برای خود قائل است؟ شاید بن سلمان به مکرون قول داده است که مخالفانش را از این پس مانند خاشقچی سلاخی نکند و آنان را متمدانه تر حذف کند!
