قبل از همه گیر شدن کرونا، گردشگران چینی منبعی پر درآمد برای صنعت گردشگری بین‌المللی بودند. به طوری که در هر سال چینی‌ها بیش از ۲۵۵ میلیارد دلار در خارج از مرزهای خود خرج می کردند.
از روز یک شنبه ۸ ژانویه، چین با اعلام کنار گذاشتن سیاست کووید صفر محدودیت های مرزی را برای مسافران حذف کردند تا بازهم میلیون‌ها چینی راهی کشورهای دیگر جهان شوند. این خبر امیدی برای رونق گردشگری جهان و جانی دوباره توریسم جهانی است.
گسترش نیوز پیرامون این رویداد و چالش‌های موجود در این صنعت با اکبر غم‌خوار، عضو هیئت مدیره جامعه تورگردانان ایران به گفتگو پرداخته است. با ما همراه باشید.
اکبر غم‌خوار پیرامون رابطه توریسم ایران و چین و تأثیر راه‌اندازی دوباره گردشگری این کشور بر ایران گفت: هدف ما قبل از به وجود آمدن کرونا این بود که از ۱۰۰ میلیون گردشگر چینی ۲ درصد را به ایران بیاوریم، بنابراین قبل از سال ۱۳۹۸ جلسات متعددی در چین با بحث لغو روادید مطرح و برگزار شد که در آن از تورگردانان این کشور هم دعوت شد. متأسفانه کرونا این اتفاقات را متوقف کرد. اگر مشکلی در این زمینه وجود نداشته باشد، از تعداد زیاد گردشگران چینی به عنوان پتانسیل می‌توان استفاده کرد. توسعه انواع تورهای ورودی به‌صورت سازمان‌دهی شده از کشورهای مختلف از جمله مأموریت‌های این جامعه است.
وی ادامه داد: ما قبل از کرونا به شهرهای گو انگ ژو، شانگ‌های، پکن و اورومچی پرواز داشتیم که اکنون تنها هواپیماهای ما به گو انگ ژو می‌نشینند. امیدواریم با سیاست های جدید چین در رابطه با کووید، ما باز هم به این شهرها پرواز داشته باشیم و بتوانیم اتباع چینی را برای گردشگری ایران جذب کنیم. وی معرفی ایران به دنیا را از جمله رسالت‌های مهم دولت عنوان کرد که در این سال‌ها آن‌گونه که باید انجام نشده است.
عضو هیئت‌مدیره جامعه تور گردانان ایران خاطر نشان کرد: ایران چون در مسیر جاده ابریشم قرار دارد چینی‌ها به خوبی تاریخ کشور ما را می شناسند و علاقه‌مند هستند از جاذبه های گردشگری ایران بازدید کنند. ما مشکل فرهنگی با چین نداریم بلکه آنها جزء معدود کشورهایی هستند که حتی بحث حجاب را هم به خوبی در ایران رعایت می کنند.
اکبر غم‌خوار در رابطه با وضعیت کنونی گردشگری ایران اظهار داشت: وضعیت مناسبی نیست و می توان گفت گردشگری ایران مریض بدحالی است که در آی سی یو قرار دارد. با تبلیغات سوء جهانی و دست رو دست گذاشتن مسئولان این صنعت پردرآمد رو به افول است و هر چه زمان می‌گذرد ایران هراسی بیشتر در جهان شکل می گیرد. حمایت‌های دولتی برای تأمین ارز توریست خارجی و تک‌نرخی شدن ورودی موزه‌ها برای توریست‌های خارجی و داخلی یکی دیگر از کارهایی است که برای جذب توریسم می توان انجام داد.
وی در ادامه گفت: اگر می‌خواهیم صنعت گردشگری کشور رشد کند باید در نمایشگاه‌های جهانی و صحنه‌های بین‌المللی حضور داشته باشیم و شبکه‌های مجازی و رسانه‌ای را فعال نگه داریم. بسیاری از مهمانان خارجی که وارد کشور می شوند از فرهنگ کشور تعجب می کنند و انتظار ایران به این شکل را ندارند. آنها معتقدند ایران با مواردی که در شبکه های مجازی دیده اند متفاوت است. ما باید تبلیغ مناسب انجام دهیم تا دوباره صنعت گردشگری ایران رونق بگیرد. کاری فشرده با بودجه مناسب باید برای مقابله با ایران هراسی و نشان دادن برقراری امنیت در خیابان‌های ایران انجام گیرد.
غم‌خوار به جایگاه گردشگری در قانون‌های برنامه توسعه اول تا پنجم اشاره کرد و ادامه داد: در این برنامه‌ها گردشگری صنعتی مغفول مانده است و اولین خواسته ما از وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی این است که جایگاه گردشگری در قانون‌های بالادستی از جمله برنامه هفتم اصلاح شود.
عضو جامعه تورگردانان با اشاره به این موضوع که زمان پیک سفرها نزدیک است، افزود: ۲ فصل برای گردشگران خارجی برای سفر کردن وجود دارد. سپتامبر و اکتبر (شهریور و مهر) و مارس و آوریل ( فروردین و اردیبشهت) که تا کنون گردشگران خارجی اقبالی برای سفر به ایران در این زمان ها نشان ندادند و رزروی صورت نگرفته است. از طرفی وضعیت اقتصادی گردشگران داخلی مناسب نیست و اگر وضع اقتصادی مناسب شود در سبد خانوار سفر هم جای می گیرد وگرنه ما سهم گردشگری داخلی را هم از دست می دهیم.
