اگر چه اشغالگری و کشتار از مؤلفه‌های نظامی گری آمریکا در حوزه خارجی به شمار می‌رود اما با نگاهی اجمالی به پرونده پلیس این کشور در خصوص نحوه برخورد با شهروندان، روی دیگر رفتارهای خشونت بار نظامیان و نیروهای امنیتی آمریکا آشکار می‌شود.
بر پایه اطلاعات انتشاریافته، هر ساله حدود ۱۰۰۰ نفر در این کشور به دست نیروی پلیس کشته می‌شوند. به عبارت دیگر در هر روز دستکم سه نفر به دست پلیس جان می‌دهند؛ ارقامی که سال به سال روند صعودی به خود گرفته است.
شتاب ماشین کشتار پلیس آمریکا
با نگاهی به آمار کشته شدگان به دست پلیس آمریکا به این نکته می رسیم که سال ۲۰۲۲ رکورد سال‌های قبل شکسته شده است. به تازگی گروه «رصد خشونت پلیس» در گزارشی اعلام کرده که پلیس در سال ۲۰۲۲ میلادی ۱.۱۷۶ نفر را به قتل رسانده است که بالاترین آمار از سال ۲۰۱۳ تاکنون محسوب می‌شود.
نکته جالب توجه اینکه سال ۲۰۲۱ نیز کشتار پلیس رکورد زده بود و شمار قربانیان در آن سال -اگر چه ۴۰ نفرکمتر از سال ۲۰۲۲ بود- اما به ۱.۱۳۶ مورد می‌رسید که تا آن زمان بی سابقه بود.
سال‌های پیش از آن نیز تعداد کشته‌ها بین ۹۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر برآورد می‌شد که البته روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» از سال ۲۰۱۵ به جمع آوری داده‌ها در زمینه کشتار شهروندان از سوی پلیس آمریکا پرداخته است. از زمانی که واشنگتن پست در سال ۲۰۱۵ ردیابی تیراندازی‌های مرگبار توسط پلیس را آغاز کرد، افسران از مجموع بیش از ۵۶۰۰ نفر کشته شده، ۲۴۷ زن را به ضرب گلوله کشتند.
در گزارشی که اخیراً «نیویورک تایمز» انتشار داده تاکید شده است که در همین برهه، ۸.۱۰۲ نفر به دست پلیس کشته شده اند که حدود ۲۵۰۰ نفر بیشتر از آمار ارائه شده از سوی واشنگتن پست است.
تراژدی قتل سریالی سیاه پوستان
در آمریکا اگرچه سیاهان در ابتدا برده بودند اما باوجود مبارزات دامنه دار باز هم با سفیدپوستان در یک جایگاه قرار نگرفتند و امروزه در عمل به عنوان شهروندان درجه دو و سه مطرح اند.
تقابل سیاهان با تبعیض پس از جنگ جهانی دوم و به طور مشخص دهه‌های ۵۰ و ۶۰ ادامه یافت، دوره‌ای که وضعیت اقتصادی آمریکا بهبود یافته و به سمت رفاه پیش رفت. در این زمان اقدام‌ها برای رفع برده‌داری و نژادپرستی کمی جدی‌تر شد. این همان دوره‌ای است که امثال «مالکوم ایکس» فعال سیاه‌پوست در زمینه احیای حقوق انسانی و مدافع حقوق آفریقایی‌های آمریکایی‌تبار و «مارتین لوتر کینگ» شناخته‌شده‌ترین سخنگو و رهبر جنبش حقوق مدنی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار قدرت می‌گیرند.
تا این زمان نژادپرستی به شدت در جامعه آمریکا حاکم بود. این روند که ابتدا به شکل برده‌داری، نژادپرستی و طبقه‌بندی و تقسیم‌بندی افراد خود را نشان داده‌بود، همچنان ادامه یافت تا این که چندین جنبش به شکل همزمان علیه آن شکل گرفت.
باوجود موفقیت‌هایی که سیاهان طی ده‌ها سال مبارزات سیاسی، اجتماعی و حقوقی به دست آوردند اما همواره به صورت سیستماتیک سرکوب می‌شوند به طوری که قتل سریالی سیاهپوستان از سوی پلیس آمریکا به یکی از تراژدی‌های ماندگار این کشور تبدیل شده‌است.
سال ۲۰۱۴ تیراندازی به «مایکل براون» نوجوان ۱۸ ساله در شهر فرگوسن ایالت میزوری آمریکا به عنوان جرقه‌ای، شهرهای مختلف این کشور را به ناآرامی کشاند. براون سیاه‌پوست، مسلح نبود و سو سابقه نیز نداشت اما با شلیک شش گلوله، قربانی تعصبات نژادپرستانه پلیس شد.
اتفاقاً همان سال «اریک گارنر» ۴۳ ساله نیز مرد سیاه‌پوستی بود که به علت فشردن گردن و قفسه سینه از سوی چند افسر پلیس به قتل رسید. جالب اینکه پلیس‌های قاتل او تبرئه شدند و همین موضوع باعث به راه افتادن موجی از تظاهرات عمومی در سراسر آمریکا شد.
دو سال پیش (۲۰۲۰) نیز رخدادی مشابه در این کشورِ مدعی حقوق بشر، پهنه آمریکا را به ناآرامی کشاند و این بار قربانی «جورج فلوید» بود؛ مردی ۴۶ ساله سیاه‌پوست و غیرمسلح که گردن او زیر زانوی پلیس سفیدپوست قرار گرفت و با تکرار جمله «نمی‌توانم نفس بکشم»، جان داد؛ حادثه‌ای غم‌انگیز که نه اولین آن بود و نه آخرین خواهد بود؛ واقعه‌ای که بسترساز اعتراضات خشونت‌بار دست کم در ۷۵ شهر آمریکا شد.
تبعیض قومی و نژادی در آمریکا از سوی پلیس و نیروهای امنیتی در قبال جامعه سیاه‌پوست حتی در آمارهای انتشاریافته از اداره سرشماری این کشور مشهود است. اعداد و ارقام مرتبط با تیراندازی پلیس به سمت مردم که به قتل منجر شده، نشان می‌دهد احتمال تیراندازی مرگبار به آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار نسبت به تعداد کلی آنها در جمعیت این کشور، بسیار بالاتر از سفیدپوستان و اسپانیایی‌تبارها است.
گرچه جمعیت آمریکایی‌های آفریقایی تبار کمتر از ۱۴ درصد جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهد اما حدود ۲۴ درصد تیراندازی‌های مرگبار توسط پلیس از سال ۲۰۱۵ تاکنون به آنها مربوط می‌شود. تحقیقات بیشتر نشان می‌دهد میزان تیراندازی مرگبار پلیس به سیاهپوستان غیرمسلح در ایالات متحده بیش از سه برابر بیشتر از افراد سفیدپوست است.
همچنین شمار آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که به دلیل مصرف مواد دستگیر می‌شوند به مراتب بیشتر از سفیدپوستان است. در حالی که بررسی‌ها نشان می‌دهد مواد مخدر در سطوح مشابهی بین سفیدپوستان و سیاهپوستان مصرف می‌شود.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۷۵۰ نفر از هر ۱۰۰ هزار آفریقایی-آمریکایی به دلیل مصرف مواد دستگیر شدند، در حالی که این رقم از هر ۱۰۰ هزار سفیدپوست آمریکایی حدود ۳۵۰ نفر بود. نظرسنجی‌های ملی در مورد مصرف مواد مخدر نشان می‌دهد که سفیدپوستان به میزان مشابه مواد مخدر مصرف می‌کنند اما آفریقایی-آمریکایی‌ها همچنان بیشتر دستگیر می‌شوند.
افزون بر آن، بر اساس آخرین داده‌ها، آفریقایی-آمریکایی‌ها پنج برابر آمریکایی‌های سفیدپوست و دو برابر آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار در زندان هستند.
در سال ۲۰۱۹، آفریقایی-آمریکایی‌ها حدود ۱۳ درصد از جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دادند اما تقریباً یک سوم جمعیت زندانی این کشور به آنها اختصاص داشت. سفیدپوستان آمریکایی با وجود اینکه بیش از ۶۰ درصد از کل جمعیت ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، تنها حدود ۳۰ درصد از جمعیت زندانی به آنها اختصاص دارد.
فرجام کلام
ریشه نژادپرستی در آمریکا به قدری تعمیق یافته که در سطوح مختلف جامعه آمریکا از سطوح قانون گذاری گرفته تا اجرا، همواره رگه‌های این این رفتار به چشم می‌خورد.
بنابراین سفیدپوستان، قضات و پلیس، قوانین را در آمریکا به‌گونه‌ای تفسیر می‌کنند که رگه‌هایی از تبعیض‌نژادی در آن وجود دارد. مأموران امنیتی آمریکا و نیروی پلیس در اجرای قانون نگاهی بدبینانه و تبعیض‌آمیز به سیاهپوستان دارند به طوری که بسیاری از اقدامات امنیتی و بازرسی‌های پلیس معطوف به جامعۀ سیاهپوستان است.
در مجموع، خشونت علیه اقلیت سیاه‌پوست در آمریکا طی قرون گذشته نهادینه شده و این خشونت نه‌تنها در برخورد پلیس بلکه به شکل‌های مختلف در قوانین، سازمان‌ها و نهادهای مختلف آمریکا ریشه دوانیده‌است. حتی تکیه «باراک اوباما» یک فرد سیاه‌پوست به مدت هشت سال بر کرسی ریاست جمهوری این کشور، نتوانسته این خشونت نهادینه‌شده را ریشه‌کن کند.
ناامیدی به بهبود وضعیت اقلیت‌های قومی و نژادی در آمریکا تا جایی ریشه دوانیده که بسیاری بر این باورند نگرش و رفتار نژادپرستانه و برده‌داری در این کشور ۳۳۲ نفری هیچگاه از بین نرفته و نخواهد رفت. بنابراین احتمال اینکه در سال ۲۰۲۳ همانند سال‌های قبل بار دیگر رکود کشته شدگان به دست پلیس زده شود، دور از ذهن نیست.
