به گزارش بورس تابناک،بورس تهران در ۲ سال گذشته در یک روند نزولی نسبت به بازارهای موازی خود بوده است. در این مدت تمامی بازار های موازی مثل خودرو، مسکن، دلار و طلا سقف‌های تاریخی خود را شکستند و حتی رشدهای خوبی بعد از شکست سقف‌های تاریخی تجربه کردند.
اما بورس تهران در این مدت سرمایه‌گذاران خود را ناامید کرده و بازدهی کمی را عاید آنها کرده است که این بازدهی کم بعضا در تصمیم‌گیری‌های دولتی و عدم شفاف بودن چشم‌انداز متغیرهای اقتصادی ریشه دارد.
نرخ خوراک متغیری است که سرمایه‌گذاران در صنعت پتروشیمی با آن روبه‌رو هستند و برای سرمایه‌گذاران این صنعت چالش جدیدی به وجود آورده است.
افزایش سقف قیمت خوراک از ۵۰۰۰ به ۷۰۰۰ تومان برای سال آتی می‌تواند این سیگنال را به سرمایه‌گذاران این صنعت بدهد که دولت هر زمانی که با کسری بودجه روبه‌رو باشد از سود شرکت‌ها برای تامین این کسری استفاده می‌کند که این امر موجب ضربه‌زدن به یکی از صادراتی‌ترین صنایع کشور می‌شود.
از طرف دیگر دولت محدودیتی هم برای فروش ارز حاصل از صادرات در سامانه نیما ایجاد کرده و این شرکت‌ها ملزم هستند به نرخ ۲۸۵۰۰ در سامانه نیما بفروشند که این عدد فاصله معناداری با نرخ ۴۰۰۰۰ بازار آزاد دارد و این امر می‌تواند باعث شود که صادرات برای این صنعت مزیتی نداشته باشد و از طرفی افزایش نرخ خوراک به رقابت‌پذیری این صنعت نیز ضربه بزند که این امر در صورت تداوم می‌تواند باعث کاهش درآمدهای ارزی و افزایش نرخ ارز در بازار آزاد شود و شکاف بین نرخ بازار و نرخ نیما افزایش پیدا کند و دوباره برای کنترل رانت حاصل از این شکاف دولت مجبور به جراحی اقتصادی شود و بعضی از نرخ‌ها یک شبه با جهش روبه‌رو شوند.
سقف قیمت گاز پتروشیمی‌ها در حالی ۷۰۰۰ تومن تعیین شده که این عدد با دلار ۲۸۵۰۰ برابر با ۳۰ سنت است که این امر موجب شده تا ایران در خاورمیانه بالاترین نرخ خوراک را به پتروشیمی‌های خود بدهد، در حالی که دولت خودش به این نرخ نمی تواند صادر کند. در صورت اعمال این عددها امکان دارد بعضی از پتروشیمی‌ها که توانایی واردات گاز را دارند، به واردات گاز از قطر روی بیاورند.
در نهایت بدیهی است با این تصمیمات امنیت سرمایه‌گذاری در کشور به خطر می‌افتد و علاقه به سرمایه‌گذاری در این صنعت سودده با کاهش شدیدی روبه‌رو می‌شود.
در کوتاه مدت امکان دارد بازار واکنش منفی به این تغییرات نشان دهد اما به دلیل افزایش نرخ دلار ناشی از اعمال این سیاست در بلند مدت، بازار سهام احتمالا با آسیب جدی روبه‌رو نشود و همبستگی خودش را با دلار حفظ کند. البته این مدل سیاست‌ها می‌تواند موجب دلسردی سرمایه‌گذاران و سهامداران شود و آنها را به سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی سوق دهد که این امری نگران‌کننده برای بازار سهام است./اقتصادآنلاین
