«محمدرضا طالقانی» روز سه‌شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به خاطرات خود از روز دوازدهم بهمن ماه سال ۱۳۵۷ اظهار داشت: کمیته استقبال در روز دوازدهم بهمن ماه کار را به افراد مختلف سپرد و من نیز به عنوان یکی از افراد کمیته مسوولیت‌های مختلفی را پذیرفتم. من در ابتدا ماموریت داشتم تا به دانشگاه بروم و اعلام کنم که امام (ره) نمی‌تواند در آنجا سخنرانی کند. با موتور خود را به آنجا رساندم و پیام کمیته استقبال را اعلام کردم و خواهش کردم که کسانی که در آنجا هستند برای شنیدن سخنان امام (ره) به بهشت زهرا (س) بروند.
وی ادامه داد: نزدیک بهشت زهرا (س) که رسیدیم ماشین حامل امام (ره) خاموش شد و توانایی حرکت نداشت و به دستور حاج احمد آقا ماشین را تا رسیدن به یک پارکینگ هول دادیم و در نهایت متوجه یک بالگرد شدم. تصور نمی‌کردم که از همافران باشد اما یکی از اعضای کمیته استقبال اعلام کرد که او با انقلابیون اعلام بیعت کرده است. بعد از سخنرانی به همراه فرزند امام (ره) سوار بالگرد شدیم تا وضعیت را بررسی کنیم. ماموریت داشتم که امام راحل را تا بالگرد همراهی کنم و در این زمینه کمک کار مرحوم حاج احمدآقا بودم.
طالقانی خاطر نشان کرد: بعد از آنکه امام (ره) سوار بالگرد شد ماموریت پیدا کردم که به مدرسه عالی رفاه بروم تا زمینه را برای استقبال امام (ره) فراهم کنم. به مدرسه رسیدم و پیام خود را اعلام کردم. مدرسه آب و جارو شده بود و در آنجا دسته گل‌های زیادی دیده می‌شد و مردم اسپند دود می‌کردند. من تا روز اعلام نخست وزیری بازرگان در مدرسه کنار امام (ره) بودم و بعد از آن به نخست وزیری رفتم.
قهرمان اسبق کشتی ایران همچنین با اشاره به دیدگاه امام (ره) درباره او گفت: چند روز نبودم امام (ره) سراغ من را گرفته بود که باعث تعجب دیگران شد من نیز اعلام کردم امام (ره) و پسرش علاقه خاصی به ورزش دارند و این است که ورزشکاران را می‌شناسند.
رییس اسبق فدراسیون کشتی با بیان اینکه من هم یکی از اعضا کمیته مردمی ستاد استقبال از امام (ره) بودم گفت: در آن زمان اصلا به پست و مقام توجه نکردم. با وجود آنکه پیشنهاد رییس سازمان تربیت بدنی و استانداری برخی استان‌ها به من شد، اما رد کردم و به ورزش قهرمانی بازگشتم. چند سال در ورزش بودم و در نهایت به عنوان سرمربی انتخاب شدم و سال‌ها بعد ریاست فدراسیون کشتی شدم. البته تا نایب رییسی فدراسیون کشتی آسیا رفتم اما بعدا به خاطر بازنشسته بودن من را از فدراسیون پهلوانی و زورخانه‌ای بیرون انداختند.
رییس اسبق فدراسیون پهلوانی در پایان با اشاره به دیدگاه امام به ورزش گفت: امام (ره) و پسرش ورزشکار بودند و علاقمند به ورزش اما در ورزش نیز به دنبال آرمان‌های انقلاب بودند. زمانی که برای اعزام به المپیک ۱۹۸۰ مسکو خدمت ایشان رسیدیم تاکید داشتند که به خاطر حمایت از مردم مظلوم افغانستان این رویداد را تحریم کنیم و المپیک لس‌آنجلس نیز به دلایلی تحریم شد. اما همواره از موفقیت ورزشکاران در میادین مختلف خوشحال بودند.
