امیرشهاب رضویان (فیلمنامه نویس و کارگردان) در پی درگذشت مصطفی سماوات - از مدیران قدیمی سینما - در یادداشتی ضمن اشاره به ویژگی‌های فردی این سینماگر نوشته است، سماوات با روحیه ملایم و مردم‌داری خود وقتی وارد مدیریت دولتی شد نیز توانست روابطش را با دوستان سینماگرش به خوبی پیش ببرد.
مصطفی سماوات یکی از مدیران باسابقه سینمایی بود که دو روز قبل براثر عارضه قلبی از دنیا رفت. او از دهه ۶۰ و در انجمن سینمای جوانان فعالیت خود را آغاز کرده بود و در سال‌های گذشته در سمت‌هایی همچون معاون و سرپرست اداره کل نمایش خانگی و مدیرکل نظارت بر مراکز، مشاغل و مجامع سازمان سینمایی حضور داشت. او در مقطعی مسئولیت ارزشیابی و اعطای مدرک درجه هنری به هنرمندان سینمایی را نیز عهده‌دار بود.
رضویان که از سال‌ها دور با مصطفی سماوات سابقه آشنایی و دوستی داشته، در متنی که در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است:
«مصطفی سماوات را از دوران نوجوانی می شناختم، متولد ۱۳۴۵ وتقریبا همسن و سال بودیم، خانه پدری‌اش در خیابان سعیدیه همدان، در همسایگی یکی از اقوام ما بود، بنابراین از نوجوانی یکدیگر را می شناختیم. بعداً در سال ۱۳۶۲ به عنوان هنرجو وارد انجمن سینمای جوان همدان شد. انجمن تازه افتتاح شده بود و سماوات در دوره‌ی اول انجمن ثبت نام کرد و پس از آن در انجمن ماندگار شد. در آن سال‌ها من، مصطفی سماوات و رضا سرکانیان در انجمن همدان فعال بودیم. شاید بهترین سال‌های فیلمسازی‌ام بود؛ مدیری بالای سرمان نبود، در انجمن همدان دو سه تا دوربین هشت میلیمتری و چندتایی کاست آگفا داشتیم، خودمان فیلمنامه را تصویب می کردیم، خودمان‌می‌ساختیم و خودمان با فیلم‌هایمان به جشنواره‌ها می‌رفتیم و البته مدیران پزش را می‌دادند. همگی در کنار هم راضی بودیم.
سماوات فیلمی ساخت با نام «زنگ ها برای چه به صدا درمی‌آیند؟»، به عکاسی و فیلمبرداری علاقه زیادی داشت و بعدا به عنوان فیلمبردار با دیگر فیلمسازان همکاری کرد. فیلمبرداری فیلم‌های ۸ میلیمتری «فصل شب» ساخته حسن صلح‌جو و «فضای خاکی» ساخته محمد حمیدی مقدم از کارهای شاخص او بود.
وی پس از مدت کوتاهی در انجمن سینمای جوان همدان مشغول به کار شد و بعد از تحصیل در رشته هنرهای نمایشی تا مقطع کارشناسی ارشد، در اواسط دهه ۷۰ به تهران آمد و در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد مشغول به کار شد و پیش از بازنشستگی در سال ۱۴۰۰ مدیر کل دفتر نظارت بر دفاتر و مجامع سینمایی، سازمان سینمایی بود. مصطفی سماوات شخصیت آرام و مهربانی داشت و با روحیه ملایم و مردم‌داری که داشت، وقتی که وارد مدیریت دولتی شد نیز با همین اخلاق خوش و نیکی که داشت، روابطش را با دوستان سینماگرش به خوبی حفظ کرد. او به عنوان مدیر بسیار ملایم و مثبت بود و مهم‌ترین ویژگی‌اش شخصیت ملایم و مهربانش بود.
یادش گرامی
