ترسناک‌‌ترین «لالایی» دنیا

اهل تماشای فیلم ترسناک هستید؟ میانه‌‌تان با ژانر وحشت مبتنی بر احضار یک موجود اهریمنی چه‌‌طور است؟ اگر اهلش هستید ما به شما فیلم «لالایی» را معرفی می‌‌کنیم. فیلم با چالش همیشگی پدرمادرهای جوان آغاز می‌‌شود. وقتی که پدر و مادر به‌‌شدت خسته هستند اما فرزندشان دست از گریه برنمی‌‌دارد. مادر برحسب تصادف یک کتاب قدیمی را پیدا می‌‌کند. نُت رمزگونه داخل کتاب شبیه یک لالایی است که باعث آرامش و خواب راحت فرزند می‌‌شود. پدر و مادر در ابتدا از این‌‌که فرزندشان در آرامش می‌‌خوابد راضی هستند، اما به‌‌مرور احساس می‌‌کنند نیرویی اهریمنی در منزل حضور دارد و منشاء اتفاقات ترسناکی شده. غافل از این‌‌که آن‌‌ها با آن لالایی یک موجود ترسناک را از دنیای تاریکش احضار کرده‌‌اند. 

وقتی بچه‌‌ها هم ترسناک می‌‌شوند

فیلمنامه ملات لازم برای خلق یک فیلم پرکشش ندارد اما در عوض از ظرفیت‌‌های تازه‌‌ای برای ترساندن استفاده می‌‌کند. در این فیلم با دو نوع ترس مواجهیم، یکی ترسی آمیخته با تجربه‌‌های روزمره، مثل گریه بچه‌‌ها که نمی‌‌دانیم ناشی از چیست و چون منشاء آن برای ما ابهام دارد ترسناک می‌‌شود. ترس بعدی هم ناشی از جامپ کات‌‌هایی است که به حضور ناگهانی عامل اهریمنی در کادر ختم می‌‌شود. شخصیت‌‌های اصلی هم مثل تمام فیلم‌‌های مشابه به‌‌مرور دنبال پیدا کردن منشاء نفرین و خنثی کردن آن هستند. برهمین اساس یک ترس ترکیبی داریم شامل ترسی ملموس و ترسی سینمایی و تکنیکال. اما از ترس ناشی از جنس داستان چندان خبری نیست. در مجموع لالایی می‌‌تواند با تحریک احساسات شما نسبت به یک سمت ماجرا که نوزادی بی‌‌دفاع است شما را به‌‌تماشای فیلم راغب کند و در ادامه با خلق موقعیت‌‌های خاص دلهره‌‌ای را به‌‌شما تزریق کند که در این برهوت فیلم خوب ترسناک، غنیمت است.