با آمدن دولت ابراهیم رییسی علی صالح‌آبادی به عنوان رییس کل به ساختمان شیشه‌ای میرداماد راه یافت و در ۸ام دی ماه سال جاری نیز محمدرضا فرزین به عنوان دومین رییس کل بانک مرکزی در دولت سیزدهم انتخاب شد.
به عبارت دیگر در طول حدود ۹ سال، یعنی از سال ۹۲ تا دی ماه ۱۴۰۱، بانک مرکزی پنج رییس کل متفاوت را تجربه کرده است. ۵ رییس کل با ۵ تیم متفاوت؛ با این وجود یک نام وجود دارد که در طی این سال‌ها همچنان در بانک مرکزی حضور دارد و حتی سمت و جایگاهش هم تغییری نکرده است؛ پیمان قربانی، معاون اقتصادی بانک مرکزی.
بهتر است به یک سال قبل بازگردیم؛ سه ماه پس از حضور صالح آبادی در بانک مرکزی، علی‌رغم اینکه او دست به تغییراتی در چند معاونت زد، اما خبری از رفتن پیمان قربانی از بانک مرکزی نبود.
در همان زمان رسانه‌ای با انتشار گزارشی انتقادی از عملکرد قربانی، او را «توجیه‌گر آمارهای اقتصادی دولت روحانی» خواند و تیتر زد: «آقای صالح آبادی! یادتان رفت پیمان قربانی را عوض کنید!»
حال باید گفت که صالح‌آبادی هم عوض شد و پیمان قربانی هنوز نه؛ شخصی که به اعتقاد برخی از اقتصاددانان، محمدرضا فرزین نباید برکناری او را حتی یک روز هم به تعویق می‌انداخت، اما حالا پس از گذشت ۱۷ روز از آمدنش به بانک مرکزی هنوز دست به تغییراتی نزده است. گویی فرزین هم فراموش کرده است تا پیمان قربانی را عوض کند!
بهتر است باز هم به عقب بازگردیم؛ ۱۸ام اردیبهشت ماه سال ۹۵ بود که پیمان قربانی به عنوان معاون بانک مرکزی مدعی شد که رشد فزاینده نقدینگی در زمان دولت روحانی و ریاست سیف بر بانک مرکزی، موضوع مهمی نیست!
قربانی در آن زمان گفته بود: «هرچند برخی بر عدد رشد نقدینگی و سطح هزار هزار میلیارد تومان تمرکز کرده‌اند اما اساساً این رویکرد را صحیح نمی‌دانم.» او همچنین ایجاد مرز روانی در افکار عمومی را یکی از اهداف منتقدان در بحث افزایش نقدینگی دانست و گفته بود: «این گروه سعی دارند این تفکر را ایجاد کنند که رقم هزار هزار میلیارد تومان رقم خاصی است و اگر نقدینگی از این رقم بگذرد اتفاق خاصی در اقتصاد کشور می‌افتد.»
حال باید از سال ۹۵ به شهریور ماه سال جاری بیاییم، زمانیکه قربانی اینبار نه در توجیه تیم اقتصادی حسن روحانی، بلکه در توجیه اظهارات ابراهیم رییسی گفت: « تورم کشور یعنی نرخ رشد قیمت کالاهای مصرفی و خدمات در مناطق شهری در شهریور ماه سال گذشته ۵۹.۳ درصد بوده و به ۴۰.۱ درصد در مرداد ماه ۱۴۰۱ کاهش پیدا کرده است.»
اشاره قربانی به اظهارات ابراهیم رییسی بود که با استناد به آمار بانک مرکزی گفته بود: « تورم از ۶۰ درصد در شهریورماه ۱۴۰۰ به ۴۰.۵ درصد در شهریور ماه ۱۴۰۱ کاهش یافته است.»
این درحالی است که به علت تصمیم اشتباهی که در دولت دوازدهم گرفته شد، بانک مرکزی از انتشار آمارهای مربوط به تورم منع و این وظیفه به طور کامل به عهده مرکز آمار گذاشته شد. بر اساس گزارش‌های مرکز آمار نیز نرخ تورم در شهریور ماه ۱۴۰۰، ۴۳.۸ درصد بوده و نه ۶۰ درصد!
جالب است که چگونه پیمان قربانی، به عنوان معاون اقتصادی بانک مرکزی این اختلافات فاحش آماری را میان بانک مرکزی و مرکز آمار نمی‌بیند و وظیفه خود را فقط توجیه آمار موردعلاقه روسای جمهور و تیم اقتصادی آنها می‌داند؟
همچنین حتی اگر نرخ تورم ۶۰ درصدی را درست بدانیم، باید به پیمان قربانی گفت که آیا متوجه شدید که «رقم هزار هزار میلیارد تومان» رقم خاصی است و اگر نقدینگی از این رقم بگذرد اتفاق خاصی خواهد افتاد؟! آقای قربانی! چه اتفاقی خاص‌تر از نرخ تورم ۶۰ درصدی؟!
بنابراین می‌توان گفت یکی از دلایل اصلی محبوبیت پیمان قربانی در بانک مرکزی، بازی با آمار اقتصادی و توجیه عملکرد اقتصادی دولت‌ها است و تفاوتی ندارد چه فردی رییس جمهور است و چه فردی رییس کل بانک مرکزی.
باید منتظر ماند و دید که آیا پیمان قربانی، محمدرضا فرزین را هم از بانک مرکزی بدرقه می‌کند و یا پیش از آن فرزین تصمیم می‌گیرد که او را از ساختمان شیشه‌ای میرداماد بدرقه کند؟
