حسن اکبری در گفتگو با خبرنگار تسنیم در بیرجند ، اظهار داشت: نزدیک به نیم قرن است که کنوانسیون تالاب‌ها برای حفاظت از تالاب‌ها در دنیا شکل گرفته و حدود 171 کشور عضو این کنوانسیون هستند.
وی با بیان اینکه متأسفانه در همین مدت 35 درصد تالاب‌های دنیا به فنا رفته است افزود: این نشان می‌دهد که در زمینه فرهنگ سازی باید به جنبه مشارکت مردم بیشتر توجه کنیم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان‌جنوبی با تاکید بر اینکه حفظ تالاب یک مسئولیت اجتماعی است بیان کرد: یعنی همه مردمی که در حوزه تالاب زندگی و همه دستگاه‌هایی که در حوزه آبزی هستند و سهمی در توسعه دارند باید به مسئله حفاظت تالاب توجه کنند و نقش خود را در حفظ رویکرد مدیریت زیست محیطی تالاب حفظ کنند تا بتوانیم پایداری تالاب را تضمین کنیم.
اکبری تصریح کرد: چراکه فعالیت یک دستگاه در زمینه تالاب به هیچ وجه منجر به حفظ تالاب در بلندمدت نخواهد شد.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه در بحث توسعه مهمترین قربانی توسعه کشور، آب است خاطرنشان کرد: دچار کم آبی‌ها شدید و بحران شده‌ایم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان‌جنوبی با بیان اینکه در زمینه بهره‌برداری بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی، مهمترین قربانی تالاب‌ها هستند یادآور شد: یعنی تالاب‌ها آخرین حلقه‌ای هستند که حقابه آنان داده نمی‌شود زیرا بخش‌های صنعت، کشاورزی و توسعه عموماً از سهم خود برداشت می‌کنند و بیشترین مقدار کم آبی‌ها به تالاب‌ها می‌رسد.
اکبری اظهار داشت: زمانی که با کم آبی مواجه هستیم و حقابه تالاب‌ها داده نمی‌شود در فرآیند طبیعی تالاب اختلال ایجاد می‌شود و به کانون گرد و غبار تبدیل می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ما کشوری گرد و غبار خیز هستیم و عموماً در استان‌های شرق کشور مشکل گرد و غبار وجود دارد افزود: در خراسان جنوبی یک سوم خاک استان یعنی 5 میلیون هکتار کانون‌های فرسایش است و اگر ما در دادن حقابه زیست محیطی طبیعت دقت نکنیم تمام این 5 میلیون هکتار قابلیت تبدیل شدن به کانون‌های گرد و غبار را دارد و به راحتی می‌تواند به یک استان گرد و غبار خیز تبدیل شود و اگر این اتفاق بیفتد باید تمدن چندین ساله خود را رها کنیم.
مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان‌جنوبی گفت: مخالف بهره‌برداری از تالاب و منافع آن نیستیم اما اعتقاد داریم این بهره‌برداری باید به شکلی صورت گیرد که ضامن دوام و بقاء تالاب باشد چون در غیر این صورت ما هم تالاب و هم بهره‌برداری که جوامع محلی در طول هزاران سال در اطراف تالاب داشتند را از دست می‌دهیم.
اکبری بیان کرد: در بسیاری از تالاب‌های مرکز و شرق کشور شاهد هستیم که پوشش گیاهی طبیعی که وجود داشته به یک پوشش گیاهان مهاجم تبدیل شده است به عنوان مثال بسیاری از طاغزارها و یا درختان گز در حاشیه تالاب‌ها تحت تاثیر چرای بی رویه، خشکسالی و حمله آفت‌ها قرار گرفتند و دچار خشکیدگی شده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم این پوشش را احیاء و حفظ کنیم توانسته‌ایم زمینه دوام و بقاء تالاب را فراهم کنیم چون در غیر این صورت به معضلاتی که مدیریت آنان محال و دشوار است تبدیل خواهند شد.
انتهای پیام/ 255/ ع
