در سال ۱۹۸۱، نیروی هوایی ایالات متحده نیاز به توسعه جنگنده‌های تاکتیکی پیشرفته (جنگنده‌ای که خط تولیدش متوقف شد) برای جایگزینی با اف-۱۵ ایگل و اف-۱۶ فایتینگ فالکن را حس کرده بود. برنامه توسعه جنگنده‌های تاکتیکی پیشرفته با نام «آقای آسمان»، تحت تأثیر تهدید‌های نوظهور جهانی همچون توسعه و تولید سوخو-۲۷ و میگ-۲۹ شوروی بود. نیروی هوایی آمریکا قصد داشت به صورت رسمی ۷۵۰ جنگنده تاکتیکی پیشرفته خریداری کند، اما پرونده این جنکنده برای آمریکا با خرید ۱۸۷ جنگنده عملیاتی بسته شد. آخرین اف۲۲ تولیدی در سال ۲۰۱۲ تحویل نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا شد. نشنال اینترست نوشت این جنگنده به دلیل کمبود فضای کافی برای حمل موشک از خط تولید کنار گذاشته و تبدیل به جنگنده‌ای شد که خط تولیدش متوقف شد.
اف-۲۲ رپتور یک جنگنده نسل پنجم است که از نظر نیروی هوایی ایالات متحده در رده نسل چهارم فناوری هواگرد پنهان‌کار قرار می‌گیرد. این جنگنده، نخستین هواگرد عملیاتی با قابلیت ترکیب پرواز ابرپیمایشی، قابلیت مانور بالا، رادارگریزی و ترکیب حسگر‌ها در یک سکوی اسلحه است. سرعت کروز بالای اف-۲۲ و ارتفاع عملیاتی بالاتر از حد معمول آن، تأثیر حسگر‌ها و سامانه‌های تسلیحاتی این هواپیما را ارتقا داده و باعث افزایش امکان دوام آوردن هواگرد در برابر پدافند‌های زمینی همچون موشک سطح به هوا شده است. این هواگرد از موتور دوگانه توربوفن پرت اند ویتنی اف۱۱۹ استفاده می‌کند. آیرودینامیک بودن رپتور، توانایی تغییر ارتفاع بدون مشکل و موتور‌های تراست وکتورینگ قدرتمند آن، قابلیت دور زدن راحت و انجام مانور‌هایی با آلفای (زاویه حمله) بسیار بالا همچون مانور هربست و کبرای پوگاچو را به آن داده‌است. این جنگنده یک خدمه می‌خواهد و ۱۸ متر طول دارد.
